Eerste nederlaag Quick Boys dames 1: 3-2 (rust: 1-1)
Blessures en gebrek aan ervaring breken Dames 1 op tegen medekoploper SJZ.
Afgelopen zaterdag 9 oktober moesten we naar Zoeterwoude voor de confrontatie met SJZ. Tot voor deze wedstrijd hadden beide teams 3 wedstrijden gespeeld en 9 punten in de knip. Dus wie vandaag de winst pakte zou de voorlopige nummer 1 zijn.
Vooraf een kleine aanpassing in de tactiek. Normaal spelen we op het middenveld met de punt vooruit, nu zouden we met de punt achteruit spelen en Brenda in een meer controlerende rol achterin. Dit omdat we deze tegenstander toch wel hoog hebben zitten. Zou het allemaal wel meevallen dan zouden we omschakelen.
Vanwege blessures in het team, Elise met een onwilige spier en Willemijn een scooterongeluk, namen we twee speelsters mee van de dames 2. Geen onbekenden van ons, namelijk Vivian en Linda, beide hadden al een keer meegespeeld. Zij begonnen op de bank.
Na amper 10 minuten spelen ging Renate door haar enkel en kon niet verder. Dus Vivian erin en weer door. Daarna gaf Emmilie aan dat ze niet verder kon. Ze was de hele week ziek geweest en zat helemaal vol en kreeg geen adem meer. Daarvoor in de plaats kwam Linda. Normaal speelt zij achterin, maar nu moest ze het op het middenveld proberen.
De wedstrijd ging gelijk op, al vonden onze speelsters dat de thuisploeg wat “harder” inkwam.
Na 25 minuten spelen was er een aanval van thuisploeg over de rechterkant. De bal werd voorgetrokken, bij ons werd er over de bal getrapt en daardoor kreeg de linksvoor een vrije schietkans die werd benut. Een achterstand dus, en dan terugknokken. We probeerden het wel maar konden de bal niet binnen de ploeg houden. Zowat elke pass mislukte en gaf de thuisploeg de kans te counteren.
Op slag van rust werd één van onze speelsters neergelegd net buiten de 16, recht voor het doel. Een aantal speelsters kwam rond de bal staan en Roos besloot het erop te wagen. Met een fraaie curve, een beetje geholpen door de rug van een tegenstander, vloog de bal buiten bereik van de keepster in het doel. Ruststand 1-1.
In de rust werd besloten om te schakelen naar het “eigen” systeem: Roos kort achter de aanval en Brenda doorschuiven achter Roos. Dit omdat in het laatste kwartier Sara teveel liep te zwerven om ballen te halen als spits. En, heel belangrijk, de bal vasthouden en rust houden.
Nou, vanaf de aftrap vlogen we erin en leek het erop dat SJZ terug moest. Maar in de eerste de beste counter konden ze doorlopen door het hart van de verdediging, waar op dat moment Jennifer een keuze moest maken en haar plek niet werd overgenomen. Dus weer een achterstand.
Gelukkig moesten we nog bijna 40 minuten spelen, dus vanaf de aftrap een fel op de bal spelend Quick Boys. Dat vertaalde zich na 3 minuten in een doelpunt van Sara op een assist van Vivian. Doordrukken, dat is wat we na de gelijkmaker wilden en daarvoor werd alles gegeven. Echter bij een scherpe counter van SJZ over de linkerkant had Mandy uiteindelijk weer het nakijken: weer stonden we achter.
Dus moesten we risico’s gaan nemen, en dat deden we ook. Omdat we heel veel drang naar voren hadden en perse wilden scoren werd het spel wel slordiger. We leden veel en vaak ook onnodig balverlies. We coachten niet of te laat en de tegenstander maakte daar dankaar gebruik van. Die begonnen te praten en af en toe een tik uit te delen, en wij reageerden daar weer op. Jennifer moest een paar keer aan de noodrem trekken. Het tempo lag heel hoog en dat was aan een paar speelsters te zien. Die moesten regelmatig happen naar lucht. Soms kregen we een kans maar de bal ging net naast of net over. Aan de andere kant stond Mandy als een beest te keepen en zo bleef het verschil 1 doelpunt.
Dan een keiharde tackle op Linda. Zij bleef geblesseerd liggen, maar het spel ging door. Er onstond een beetje paniek waardoor de bal over de zijlijn ging. We kwamen in deze fase bijna niet meer uit de verdediging. Bij een doorbraak van de spits van SJZ ging Linda er achteraan en maakte een mooie tackle op de bal waarmee ze de situatie redde. Echter: de man in het zwart vond het een strafschop. Protesten hielpen niet, de bal ging op de stip. De concentratie bij de neemster was weg, waardoor de bal huizenhoog over ging. We probeerden in de blessuretijd nog wel uit de verdediging te komen maar zaten er helemaal doorheen.
En zo liepen we tegen de eerste nederlaag aan deze competitie. Laten we zeggen: gebrek aan ervaring? In ieder geval hebben we er wel van geleerd.
Meer info, stand en foto’s op www.quickboysds1.shorturl.com