Hoe gaat het met… Sylvano Comvalius
Sylvano, voor diegenen bij wie jouw naam even geen belletje doet rinkelen: wie is Sylvano Comvalius?
Ik ben Sylvano Comvalius, 27 jaar, geboren in Amsterdam, vader van zoon Milan (4). Na een korte periode bij Quick Boys ben ik komende maand al weer 6 jaar wonend en voetballend in het buitenland.
De meeste mensen zullen jou waarschijnlijk herinneren als die lange, bonkige spits die de verlossende treffer uit bij Noordwijk maakte en Quick Boys de 3 punten bezorgde na een 2-0 achterstand (20 september 2008, 2-3, red.). Hoe herinner jij je die wedstrijd en kun je hem ook beschrijven?
Ik kan me mijn periode bij Quick Boys en dus ook de wedstrijd tegen Noordwijk erg goed herinneren. Het was de eerste derby van het seizoen voor ons en ik begon net zoals de wedstrijden daarvoor op de bank. Ik was messcherp, mijn moeder en zusje stonden langs de lijn en ik hoopte er natuurlijk op dat ik speelminuten zou krijgen. Uiteindelijk maakte ik de winnende en zoals altijd vierde ik dat met veel emotie.
Wat herinner je verder nog van je korte periode bij Quick Boys?
De periode dat ik bij Quick Boys speelde heeft me als mens en voetballer gevormd tot wie ik vandaag de dag ben. Als persoon en jonge jongen van 20 had ik het in mijn privéleven erg zwaar in die periode. Ik woonde voor het eerst op mezelf in Zandvoort en keek er iedere keer weer naar uit om naar Katwijk te rijden. Bij Quick Boys kwam ik in een soort grote familie terecht, iets wat ik toen enorm nodig had. De warmte van de mensen binnen en buiten de club herinner ik me nog erg goed.
Na Quick Boys ben je in Malta gaan voetballen, hoe is je carrière gelopen nadat je Quick Boys verliet?
Ik ben erg bevoorrecht dat ik zoveel mooie dingen mee heb mogen maken, maar de mensen binnen Quick Boys die destijds met mij hebben gewerkt weten ook dat ik altijd de ambitie heb gehad om terug te keren naar de profs en daar hard voor heb gewerkt. Na 1,5 seizoen in Malta ben ik in Schotland gaan voetballen. Na Schotland vertrok ik achtereenvolgens naar Koeweit, Kazachstan, China en sinds de zomer van 2013 speel ik in Duitsland bij Dynamo Dresden.
Met Dynamo Dresden speel je in de derde Bundesliga, met welk niveau in Nederland kunnen we dat ongeveer vergelijken?
Ik speel wekelijks voor 25/30.000 mensen, onze wedstrijden komen live op TV en we hebben 15.000 seizoenkaarthouders. Het voetbal in Duitsland is niet vergelijkbaar met Nederland. 80% van de Eredivisieclubs kan daar bij lange na niet aan tippen. In de voorbereiding speelde we 1-1 tegen Celtic en in de 1e ronde van de DFB Pokal hebben we Schalke 04 met 2-1 naar huis gestuurd. In de Eredivisie zouden wij zeker niet degraderen.
Wat zijn je persoonlijke verwachtingen voor dit seizoen met Dynamo Dresden?
De club is in de nacompetitie afgelopen seizoen gedegradeerd. Dit seizoen hebben we een compleet nieuw team met veel kwaliteit. De bovenste 2 teams promoveren direct, momenteel staan we na 14 wedstrijden bovenaan. Ik ga er vanuit dat we promoveren. Persoonlijk wil ik natuurlijk fit en gezond blijven. Momenteel heb ik in 12 wedstrijden 5 goals en 3 assists; 15 goals en 10 assists is mijn persoonlijke doel.
Volg je Quick Boys nog wel eens en gaan we je misschien ooit nog terugzien op Nieuw Zuid?
Niet wekelijks, maar met een aantal mensen uit die periode heb ik zo nu en dan wel nog contact. Ik heb niet de ambitie om de komende jaren terug te keren naar Nederland, omdat het buitenland me veel meer te bieden heeft dan Nederland. Als ik na me 30e zou stoppen met profvoetbal en ik nog van waarde kan zijn voor Quick Boys, op wat voor manier dan ook, lijkt me dat erg leuk!
