Interview oud-voorzitter Wim Schaap (90)

Hij is 90 jaar oud, maar bij de meeste thuiswedstrijden van Quick Boys nog altijd aanwezig. We hebben het over Wim Schaap, van 1966-1982 voorzitter van Quick Boys én het langst lid van de club. Op bezoek bij zoon Wilko en schoondochter Arien treffen we hem. Een interview met een man die tot ver na zijn pensioen actief bleef als gymleraar en nog altijd op zichzelf woont aan de Boulevard.

Achtergrond
In 1940, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd Wim lid van Quick Boys. Dit jaar is hij 78 jaar lid, waarmee hij het langste nog in leven zijnde lid is van de vereniging. Bovendien is hij sinds enkele maanden het oudste lid. Wim is geboren in de Louwestraat in Katwijk en woonde zijn hele leven in Katwijk aan Zee. In het dagelijks leven was Wim actief als gymleraar. Hij startte hiermee op de Visserijschool en werkte later nog op het Visser ’t Hooft en de Vlietschans in Leiden. Wim: “Voor ik als gymleraar begon, heb ik na de oorlog enige tijd in dienst gezeten, op het eiland Biak in Indonesië. Hier werden we op een gegeven moment verjaagd.” Zoon Wilko vult aan: “Uiteindelijk zat mijn vader er zo’n anderhalf jaar voor hij terugkeerde naar Nederland. Hierna heeft hij in Kijkduin aan de sportacademie een opleiding gevolgd, waar hij altijd op de fiets naartoe ging vanuit Katwijk.”

Ook na zijn pensionering bleef Wim nog lang actief als gymleraar, uiteindelijk tot z’n tachtigste. Wilko: “Hij heeft alle kleinkinderen lesgegeven op de Rutgersschool. Ze liepen daar weg met hem. Toen het laatste kleinkind de basisschool verliet, is hij echt gestopt.”

^{Schaap ontving in 2015 uit handen van voorzitter Van Maanen een beeldje voor zijn 75-jarig lidmaatschap van de club.}

Voorzitter
Dat Wim lid werd van Quick Boys in 1940 was helemaal niet zo vanzelfsprekend. Wim: “Mijn vader had niks met voetbal of andere sporten. Datzelfde gold voor mijn twee broers en drie zussen.” Tijdens de oorlog én na zijn diensttijd was Wim actief voetballer, tot hij in 1966 voorzitter werd. Maar voorzitter, dat word je toch ook niet van de ene op de andere dag? Wim: “Nou, toch wel. Ik denk dat ik het werd door mijn opleiding als docent gymnastiek. Die achtergrond was destijds wel handig.”

De voorzitter van vijftig jaar geleden is eigenlijk niet te vergelijken met een tegenwoordige voorzitter. Schoondochter Arien stelt dat de voorzitter destijds veel meer inspraak had op voetbalgebied dan tegenwoordig. Wilko: “Ook wel noemenswaardig is dat in de tijd dat mijn vader voorzitter was spelers langzamerhand een beetje betaald kregen. Toen begon dat op te komen en kwamen er ook wat spelers van buitenaf bij Quick Boys voetballen.”

Voor Wim waren vooral de kampioenschappen hoogtepunten van zijn voorzitterstijd. Ook werd in die tijd het huidige clubhuis gebouwd: hiervoor moest de club het doen met een keetje, van waaruit nu de kaartverkoop bij thuiswedstrijden plaatsvindt. In de tijd van Wim als voorzitter had hij nog een rol die de voorzitter tegenwoordig niet meer vervult: het begeleiden van spelers. Wilko heeft daar nog een leuke anekdote bij. “Sparta Rotterdam had op een gegeven moment interesse in een speler van Quick Boys, Sis Tu Pan. Mijn vader ging mee naar Rotterdam voor de onderhandelingen, als een soort spelersmakelaar. Hij stelt zich voor als Schaap. En die van Sparta zegt: Lam! Hilarisch natuurlijk.” Arien: “Het is nu natuurlijk onvoorstelbaar dat je in feite als zaakwaarnemer van een speler meegaat als voorzitter.” Wilko: “De voorzitter zat toen veel dichter op het voetbal. Nu is er een meer gespecialiseerd bestuur. Een stukje professionalisering. Destijds was het meer een vriendenclub.”

Latere rol
Na het overlijden van zijn vrouw Tini in 1982, stopte Wim als voorzitter. Hierna vervulde hij geen officiële functies meer binnen de club. Wel heeft Wim nog een aantal maal bemiddelend opgetreden, bijvoorbeeld tijdens de financiële crisis zo’n tien jaar geleden. Bovendien werd Wim door zijn inmiddels overleden opvolger Arie Guijt benoemd tot erelid van de club.

Tot hij twee jaar geleden een herseninfarct kreeg, was Wim elke zaterdag de gehele dag op het voetbalveld te vinden, waar hij de verrichtingen van vele jeugdteams volgde en tussendoor een bakje deed met Marijke Barnhoorn in de Commissiekamer. Tegenwoordig blijft het bij de zaterdagmiddag wanneer Quick Boys 1 thuis speelt. Voorheen staand naast de hoofdtribune, nu hoog en droog zittend bovenaan op zijn eigen plekje op de tribune. Bij zíjn club, zíjn Quick Boys.

^{Schaap eerder deze maand bij zoon Wilko en schoondochter Arien.}