Het eerste – een staat van dienst om trots op te zijn
Het eerste werd in de afgelopen negentig jaar 28 x afdelingskampioen. 10 x werd de algehele zaterdagtitel behaald, terwijl het algeheel amateurkampioenschap 2 x werd gevierd. Inderdaad een staat van dienst waar de vereniging trots op kan zijn.
Voordat het eerste in 1991 en 1992 kampioen werd had Quick Boys de naam van de eeuwige tweede in de eerste klasse. Acht maal tweede was ook niet slecht, maar goed. De promotie van Rijnsburgse Boys in het seizoen 1979-1980 gaf het voetbal in de Bollenstreek een nieuwe dimensie. Het eerste duel tussen beide rivalen werd door 5000 toeschouwers bekeken, Quick Boys won met 1-0 door een doelpunt van Kees van Rooijen.
Quick Boys werd tweede, met negen punten achterstand op ACV. In het seizoen 1980-1981 had Quick Boys de kans om het kampioenschap te behalen tegen Noordwijk. Quick Boys verloor door toedoen van een ontketende Ruud Bröring met 0-5 en werd weer tweede. In het seizoen 1982-1983 viel weer bij Noordwijk de beslissing. Noordwijk won met 3-2 en Quick Boys moest voor de vijfde maal genoegen nemen met een tweede plek. In 1985-1986 werd de strijd aangegaan met IJsselmeervogels. Op 3 mei 1986 stonden beide clubs tegenover elkaar aan de rand van het IJsselmeer. Bij rust stonden de Rooien met 2-0 voor en leken op rozen te zitten, maar een opleving van Quick Boys zorgde voor een sensationele ontknoping. Doelpunten van Hans van der Plas, Freek Rienks, Marco van der Plas en een eigen doelpunt van IJsselmeervogels bezorgden de blauwwitten alsnog de overwinning. Beide teams stonden met nog drie wedstrijden voor de boeg op gelijke hoogte. Twee gelijke spelen tegen Marken (4-4) en Nunspeet (1-1) en een nederlaag tegen Rijnsburgse Boys (1-3) zorgden voor de zesde maal voor een tweede plaats. In het seizoen 1986-1987 werd samen met NSVV een heroïsche strijd geleverd om de titel. Quick Boys haalde een record aantal winstpunten van 41. NSVV haalde echter één punt meer!
Het seizoen 1987-1988 werd een kopie van zoveel andere jaargangen. Op 14 mei 1988 vertrok IJsselmeervogels na een 2-5 overwinning met het kampioenschap van Nieuw Zuid.
In 1982 werden de kleedkamers uitgebreid en gerenoveerd. In 1984 werd het hoofdveld regelmatig afgekeurd omdat de LDM te veel water in het duinreservaat pompt. Een drainage om het hoofdveld bracht de oplossing, tegen een huurverhoging van 7%.
In 1982 werden alle kleedkamers betegeld, onder leiding van Piet Barnhoorn. In 1986 werd de eretribune gerenoveerd door plaatsing van honderdvijftig blauwe en witte stoeltjes. Het hoofdveld werd in 1987 gerenoveerd en was een half jaar onbespeelbaar.
Op 1 juli 1989 werd een begin gemaakt met de bouw van het Jeugdhonk en werd een deel van de kantine gerenoveerd.
Namens de jeugd van Quick Boys ‘legt’ Kees Pluimgraaff de eerste steen van het jeugdhonk onder het toezicht van voorzitter en burgemeester.
Ook werden er eindelijk lichtmasten rondom het hoofdveld geplaatst, een wens die na lange tijd in vervulling ging.
In 1989 ging Quick Boys A1 landelijk voetballen en kon zich zodoende o.a. gaan meten met de jeugd van de toenmalige BVO’s.