Landenteams-nieuwsbrief nr 11, 13 november
Bericht van de coordinator landenteams. Met alle uitslagen, standen en topscorerslijsten in de bijlage onderaan. LET OOK OP DE EXTRA BIJLAGE MET BELANGRIJKE INFO EN DATA!
Na enkele zeer onstuimige en natte dagen brak de zaterdag 13 november 2010 aan, de dag dat de laatste ronde van de landenteams op het programma stond.
‘s Nachts viel er nog de nodige regen, maar ’s ochtends was het droog. En met de wind viel het ook alles mee.
Om 8.45 uur de wedstrijd Engeland- Portugal. Engeland moest vorige week het kampioenschap aan België laten, maar was vastbesloten om deze laatste wedstrijd winnend af te sluiten. Portugal liet zich echter niet zomaar naar de slachtbank leiden. Op doel bij Portugal invaller Luuk (Spanje), en hij was een echte sta-in-de-weg. Mees dacht te scoren, maar Luuk wist toch nog zijn hand tegen de bal te krijgen en hem met behulp van de onderkant van de lat weer het veld in te werken. Aan Portugese kant onderscheidde Sem zich met goed verdedigend werk en hij pingelde ook enkele keren een eind richting het Engelse doel. Dat doel stond echter steeds net iets te ver weg, of er waren gewoon teveel tegenstanders. De ruststand was 0-0, dus het kon nog alle kanten op.
In de tweede helft kreeg Portugal wat kansen, maar de Engelse keeper stond zijn mannetje en liet zich niet passeren. Aan de andere kant kneep Mees er een keer tussenuit, ontweek een tackle en kwam hierdoor alleen voor de keeper te staan. Op zijn schot was Luuk kansloos, dus 1-0 voor Engeland. Vlak voor tijd werd een bal voor het Portugese doel langs voorgegeven en bij de tweede paal liep Jaylen klaar om in te schieten. Een Portugees been verhinderde dat, maar daarbij werd de bal wel pardoes in het eigen doel gewerkt. Hierdoor werd een redelijk gelijk opgaande wedstrijd toch met 2-0 in Engels voordeel beslist.
Tweede wedstrijd was Denemarken tegen de kampioen België. In deze wedstrijd werd aangetoond waarom België kampioen is geworden: er lopen gewoon een aantal jongens in rond die makkelijk scoren. Zo is er topscorer Ibrahim, vandaag goed voor 4 goals. Maar ook Rian pakt zijn doelpuntjes mee (vandaag 3x). En dan is er nog Bas, die vandaag 2x scoorde. De overige spelers scoren niet zo vaak, maar maken de tegenstanders het voetballen moeilijk of houden de bal goed van en/of uit het doel. Bij de Denen is het Willem Hoek die geen moeite heeft om tegenstanders te passeren en ook makkelijk scoort (vandaag 1x). De overige Denen zijn zeker geen slechte voetballers, maar missen (nog) net die snelheid of handigheid om de tegenstanders voor te blijven. Het werd daardoor een wedstrijd die nooit spannend werd. België kwam snel op voorsprong, deze voorsprong werd rustig verder uitgebouwd. Uiteindelijk stond er een 9-1 uitslag op het bord.
Laatste wedstrijd bij 7×7 was Ierland- Spanje. Beide ploegen hadden in de tweede seizoenshelft slechts 1x gewonnen en een vrije val meegemaakt, Spanje kon bij winst Ierland op doelsaldo toch nog passeren. Er moest dan met minimaal 4 doelpunten verschil gewonnen worden. Vorige keer hadden 7 Spanjaarden verloren van 6 Ieren, dus er was nóg een reden om te winnen: revanche! De tactiek was Jelle achterin, Luuk en Marc voorin en de rest op het middenveld. En de tactiek werkte! Zodra de Spanjaarden de bal onderschepten, werden de ‘spitsen’ aangespeeld. Die kwamen diverse keren vrij voor keeper Timo, maar die bleek ook vandaag weer moeilijk te passeren. Hij stopte de bal, of maakte door goed uit zijn doel te komen dusdanig indruk dat de bal in de haast naast geschoten werd, of de ene Spanjaard stond bij een schot op doel de andere Spanjaard in de weg. Eén keer lukte het Luuk om doel te treffen, dus werd de rust gehaald met een minimale 1-0 voorsprong voor Spanje.
Ierland was vastbesloten om de zaken in de tweede helft recht te zetten. Ze begonnen furieus, met een hard schot op de paal als resultaat. Daar had Spanje geluk! In die tweede helft was de bal veelal op de Spaanse helft, kansen leverde het eigenlijk niet meer op en het bood Spanje de mogelijkheid naar hartenlust te counteren. Meerdere keren verschenen ze alleen voor de keeper, maar alle keren kwam die keeper als winnaar uit de strijd! Kort voor tijd leek Stijn de verlossende 2-0 te scoren, maar dat gebeurde nadat een aantal Ieren gestopt was met voetballen. Dit omdat één van hen een overtreding had gemaakt, zij alleen oog hadden voor de op de grond liggende speler en een vrije schop verwachtten. Na kort overleg werd besloten alsnog die vrije schop te nemen en dit niet als ‘voordeelsituatie’ te beoordelen. Daardoor bleef het spannend tot het eind, maar gescoord werd er niet meer. Dus had Spanje zijn revanche, maar bleef Ierland hen in de eindrangschikking net voor.
Bij de 4 tegen 4 is er elke week wel een wedstrijd die er uit springt. Vandaag was dat Zeden- Nederland. Nederland, de laatste weken goed op dreef, werd door Zweden op een 4-0 achterstand gezet. Eerst gingen de koppies hangen, maar toen plotseling de 4-1 viel werden de ruggen gerecht en de mouwen opgestroopt. Ze vochten zich vervolgens terug tot 4-4, maar moesten de winst in de slotfase toch aan Zweden laten. Het werd uiteindelijk 6-4. Doelpuntenmakers Zweden: Damian en Jaap (beiden 1x) en Erind 4x. Doelpuntenmakers Nederland: Jarno 3x en Bram 1x.
Op het veld ernaast een gevecht tussen het Zuid-Europese Griekenland en het Noord-Europese Finland. Finland kon bij winst in punten gelijk met Griekenland komen en op doelsaldo zelfs voorbij gaan. Maar zo ver liet Griekenland het niet komen. In de rust was Finland op een achterstand van 2-0 gezet, maar lachebekje Mariëlle schatte dat heel goed in: “Nou, dat geeft toch niet?”. Welnee, voetballen doe je voor je plezier en vol goede moed werd de tweede helft gestart. Die tweede helft werd 2-2 gespeeld, zodat de uitslag over de hele wedstrijd genomen eindigde in 4-2 voor Griekenland. Met name de dames waren productief: voor Griekenland Melanie (3x) en Hanna (1x), voor Finland Iris (1x). Ook Lars 1x scoorde voor Finland.
Frankrijk en Wales speelden puur voor de eer (en wellicht de winstpremie). Op de ranglijst stijgen en zakken was niet meer mogelijk, maar dat doet voor de spelertjes niets af aan hun enthousiasme. Twee keer een kwartier werd er met volle overgave gestreden om elke meter, toen de kruitdampen opgelost waren bleek dat Frankrijk (aan hun stand verplicht) met 5-2 gewonnen had. Kaj en Luke scoorden de goals voor Wales. Wales schoot 1x in eigen doel, Peter scoorde 1x en Jan Plug bracht zijn doelpuntentotaal via 3 goals op het imposante aantal van 51.
Dan de strijd om het kampioenschap tussen de nummer 1 Oostenrijk tegen de nummer 2 Italië. Eén Oostenrijkertje had helaas af moeten bellen. Er waren dus 4 Oostenrijkers aanwezig, tegen 5 Italianen. Toch werd er sportief 4 tegen 4 gespeeld. Italië kon nog kampioen worden, maar moest dan met minimaal 8 goals verschil winnen. Een bijna onmogelijke opgave. Helemaal toen Oostenrijk al snel de 1-0 binnen schoot. Italië probeerde van alles. Maar als ze dan een kans kregen, dan zat er op het laatste moment steeds net een Oostenrijks been tussen om het doelpunt te verijdelen. Met name in de tweede helft speelde Oostenrijk vrijuit een gewonnen wedstrijd. Er werd regelmatig gescoord, ook werd nog diverse keren de paal geraakt. Al met al toonde Oostenrijk (zie foto boven) aan de terechte kampioen te zijn. Zonder puntverlies! Mylan (3x), Jelmer (2x) en een eigen doelpunt van Italië brachten de einduitslag op 6-0.
Foto’s van deze kampioenswedstrijd te zien op http://QBlandenteamsnajaar2010.mijnalbums.nl