JO9-5 paar maatjes te groot voor Roodenburg JO9-4
Op een druilerige morgen in november namen de jongens van de JO9-5 het in Leiden op tegen de jonge sterren van Roodenburg. Helaas meldde Ryan zich ziek af voor vandaag, maar met 8 jongens hadden we genoeg mensen om het juiste tactische plan te smeden. Quinn, die bij het inschieten scherp oogde, startte op doel. Jukka en de nog doelpuntloze Gijs vormden het blok achterin. Tijs en Luuk op het middenveld en Bo in de spits. Christian en Khai startten als wissels. Iedereen pikte vandaag zijn wisselbeurtje mee, en dus kon ook alles gegeven worden.
Net voor de aftrap zag Luuk dat zijn opa ook nog langs kwam om te kijken, waarbij hij iets te horen kreeg over doelpunten en euro’s verdienen. Luuk ging dan ook als de brandweer en beukte als een ware tank het veld over, links, rechts, met veel drang naar voren, maar hij was overal vandaag. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de 1-0 na goed doorzetten van de voet van Luuk kwam. De spaarpot rammelde, maar de honger was nog niet gestild.
Na het aftasten leek het erop dat Quick Boys het heft duidelijk in handen nam en Roodenburg kwam bijna niet onder de druk uit. Het was echter Roodenburg die na een paar minuten de bal blind naar voren schoot, en de bal nog net door de spits van Roodenburg kon worden aangenomen. De verdedigers Jukka en Gijs bleven beide iets te veel in afwachting van wat de spits zou gaan doen. Deze aarzelde niet en dribbelde door, totdat hij het vijandelijke doel voor de eerste maal deze ochtend onder vuur kon nemen. Het bleek direct raak, en zo stonden beide ploegen tegen de verhouding in weer gelijk.
Quick Boys bleek gelukkig totaal niet uit het veld geslagen en ging vrolijk door met aanvallen. Nog voor de eerste helft erop zat, was alle hoop op een goede afloop voor Roodenburg al aan flarden geschoten. Bo knalde al snel de 1-2 en de 1-3 tegen de touwen, en Luuk zorgde ervoor dat opa verder van zijn muntgeld werd beroofd. Met 1-4 mochten de jongens dus aan de limonade.
In de rust werd de tactiek volledig omgegooid. Quinn, die weinig te doen had gehad op doel, werd vervangen door Christian. Gijs, die dit seizoen als enige nog doelpuntloos was, mocht de spitspositie innemen. Het team kreeg in de rust verder één opdracht mee: Gijs MOET vandaag scoren! De jongens begrepen de opdracht en gingen met hernieuwde energie vol bravoure verder met aanval op aanval stapelen.
Quinn bleek als veldspeler niet lang nodig te hebben om te laten zien dat hij meer kan dan fantastisch keepen. Hij zette hoogstpersoonlijk zijn naam achter de 1-5 en 1-6 op het scoreformulier. Kort na de 1-6 werd Bo door een schitterende dieptepas van keeper Christian vrij voor de keeper gezet en kon hij de trekker overhalen voor de 1-7. Bo had echter een andere missie en dat was Gijs aan zijn doelpunt helpen. Hij kapte terug, zocht weer twee verdedigers op, omspeelde ze en speelde breed naar Gijs, die de bal zo binnen kon schuiven. Dit was echter nog niet HET moment omdat de rechtervoet van Gijs en de bal elkaar niet begrepen. Het bleef dus heel even 1-6.
Gijs bleek gelukkig niet van slag en de volgende kansen deden zich al snel voor. Nadat Gijs weer in stelling werd gebracht, was het wel raak en hoe; Gijs scoorde niet 1 maar 2 keer en zorgde zo voor de 1-7 en 1-8. De dubbele cijfers lonkten en Roodenburg mocht een spelertje meer op het veld houden zodat ze misschien wat meer onder de druk uit konden komen. Het bleek echter niets meer uit te maken, want de Katwijkse machine was op stoom geraakt.
Luuk zijn spaarpot bleek nog ruimte te hebben voor meer munten en knalde de 1-9 binnen. Tijs, die deze morgen al meerdere malen pech had gehad, zorgde ervoor dat de dubbele cijfers werden gehaald. Vervolgens was het tijd voor het doelpunt van de morgen. Jukka scoorde zoals Giovanni van Bronckhorst dit op het WK van 2010 tegen Uruguay deed. Een beauty waar hij trots op mag zijn. Het slotakkoord van de morgen was voor Khai die zo ook nog zijn goaltje weer meepikte.
“Het winnen van wedstrijden verveelt nooit.”
