Column Lennard van Duijn: Het jaar van de waarheid

Ook gedurende dit seizoen zullen diverse Quick Boyzers enkele columns schrijven voor onze website. We trappen af met supporter Lennard van Duijn, over het jaar van de waarheid.

“Ieder volwassen mens heeft in het leven wel feestjes meegemaakt die hij of zij de rest van zijn of haar leven herinnert. De avond van 8 juni 2019, toen we de promotie van Quick Boys naar de Tweede Divisie mochten vieren, dat was er zo een. Het was een gedenkwaardig feest dat in het teken stond van bevrijding. Bevrijding die iets met ons deed: herboren trots. Want trots op het eerste elftal, dat is toch wel een hoge prioriteit bij een club als Quick Boys. Ook iets wat veel mensen de afgelopen jaren moesten missen. Dat is nu voorbij. Dit seizoen mag Quick Boys eindelijk weer op het hoogste amateurniveau van Nederland acteren. Quick Boys mag zich weer meten met clubs als IJsselmeervogels, Excelsior Maassluis, Spakenburg, Rijnsburgse Boys, Kozakken Boys en natuurlijk Katwijk.

Het moment dat die stap gemaakt werd – ik hoef niemand mee terug te nemen naar die dag, dat doet iedereen met het lezen al bij zichzelf – is voor mij persoonlijk een geweldige herinnering. Voor ons allemaal, als Quick Boys supporters, durf ik wel te zeggen. Hoewel de herinnering fantastisch was, waren de weersomstandigheden dat allesbehalve. Vooral voor de keepers moet het soms een nachtmerrie geweest zijn.

Daar dacht Paul van der Helm anders over. De wind leek hem niet te deren. Iedere uittrap was goed. Iedere bal was voor hem. Althans, er was ook een bal voor Thijs van Hofwegen. Die bal van de lijn. Hij zou er in gegaan zijn… Maar dit jaar was het anders. Dit jaar viel het onze kant op. Chima Bosman, waarvan men dacht: moeten we hem wel opstellen? Hij gaat toch naar VVSB? Daar dacht Chima anders over: hij leek alleen maar harder te gaan rennen. Uiteindelijk ging hij ook niet naar VVSB. Daar kwam, tijdens het promotiefeest, het publiek op ludieke wijze achter toen Marco van Duijn, voorzitter van de Supportersvereniging van Quick Boys, door de microfoon riep: ”Hij blijft!” Contractnieuws op die manier horen, dat had ook wel iets. Dennis Kaars met de lelijkste én de belangrijkste goal uit zijn carrière bracht Nieuw Zuid in absolute extase, waarna we begonnen aan het gevoelsmatig langste kwartier ooit. Ik heb veel spannende slotmomenten in een wedstrijd gezien, maar dit duurde gevoelsmatig écht lang. Het was genoeg: Quick Boys promoveerde, éindelijk.

Komend seizoen is misschien wel een van de belangrijkste seizoenen uit de clubhistorie. Uitgerekend in het jaar van ons honderdjarig bestaan mag Quick Boys haar rentree maken tussen de beste amateurs van Nederland. We staan aan de vooravond van iets dat hopelijk heel mooi gaat worden. Een seizoen dat in het waarschijnlijke geval veel energie gaat kosten. Maar kom op. Dat wisten we van tevoren. Thuis van Noordwijk winnen, dat is niet gemakkelijk. Uit bij Katwijk winnen, dat is ook niet makkelijk. Streven naar een plaats bij de eerste negen ploegen, zoals veel supporters die ambitie uitspreken, dat wordt ook een uitdaging.

Het is niet te zeggen waar dit seizoen gaat eindigen. Daarom noemen we het ook ”meten met de top”. Hoewel ons dat, als meelevende supporters, toch een beetje in onzekerheid houdt, ben ik er gerust op. Ik denk aan Paul van der Helm, die zich niet laat deren door de harde wind. Ik denk aan Chima Bosman, die nog net niet de longen uit zijn lijf rent. Ik denk aan Dennis Kaars, die belangrijk is op de momenten dat het er écht om gaat.

Beste supporters, ik heb geen idee waar dit seizoen gaat eindigen. Maar een ding weet ik zeker: we gaan er alles uit halen wat er in zit.”

Lennard van Duijn
Supporter Quick Boys 1