Column Tim Bloemendaal: Supporters, bedankt!
Het seizoen 2019 – 2020 is al een aantal weken onderweg en ook dit seizoen mag ik weer een aantal columns schrijven voor de website. De afgelopen twee seizoenen ontving ik een aantal positieve reacties op mijn columns: een belangrijke reden voor mij om door te gaan met het schrijven ervan. Bovendien wil ik graag mijn/onze ervaringen in de Tweede Divisie, als spelers(groep), met jullie delen. In deze column wil ik terugblikken op de zomer na de promotie, mijn eigen positie en de ervaringen tot dusver in de Tweede Divisie.
In de zomervakantie konden we terugkijken op een meeslepend seizoen. Ongeslagen tot aan de winterstop, een negatieve reeks van drie wedstrijden op rij kort na de winterstop, we leken ons op tijd te herstellen, verloren tweemaal op rij van VVOG en Odin’59 en uiteindelijk dwongen we op het allerlaatste moment een promotieticket af. Uiteindelijk doet de manier waarop er niet toe, het lukte ons om te promoveren.
Voor mij persoonlijk geldt dat dit seizoen nog niet verloopt zoals ik verwacht had. In de uitwedstrijd tegen VVSB liep ik een verrekking in mijn hamstring op. Een jaar lang hard werken, om de beslissende wedstrijd tegen VVSB op de tribune te moeten bekijken. Dat was heel pijnlijk. Bovendien had de hamstringblessure ook tot gevolg dat ik, gedurende de zomervakantie, mijn fysieke gesteldheid niet optimaal verder kon ontwikkelen. Dat heb ik begin dit seizoen gemerkt door twee blessures direct achter elkaar te krijgen. In de voorbereiding een conditionele achterstand oplopen en de start van de competitie moeten missen is nooit leuk. Gelukkig ben ik nu weer op de weg om fit te worden. Dat moet ik zo snel mogelijk uitbouwen. Het is nu aan mij de taak om de trainer te overtuigen dat ik weer structureel bij de wedstrijdselectie hoor te zitten. De concurrentie is, zoals het hoort bij een club als Quick Boys, wederom groot dit jaar. Iedereen zal iedere week weer moeten knokken voor zijn eigen plek.
Kortom, de start van het seizoen was niet waar ik op gehoopt had. Ik heb nu meer dan vijftig wedstrijden gespeeld in twee jaar tijd voor Quick Boys 1. Ook dit seizoen zal ik weer mijn uiterste best doen om een mooi aantal wedstrijden voor deze mooie club te mogen spelen. Zoals ik hiervoor al benoemde: dat begint bij écht fit worden.
De Tweede Divisie is duidelijk een flinke stap hoger dan de Derde Divisie. Waar we vorig jaar (wellicht) weg konden komen met het missen van een aantal kansen aan het begin van de wedstrijd, breekt je dat nu duidelijk op. Het creëren van kansen gaat moeizamer, waardoor we de spaarzame kansen die we aan het begin van de wedstrijd krijgen direct moeten benutten. Ook dat werd duidelijk in de afgelopen wedstrijden tegen Rijnsburgse Boys (en eigenlijk ook tegen Katwijk thuis voor de beker). De goede mogelijkheden die gecreëerd worden, laten we onbenut. Vervolgens trek je een paar wedstrijden achter elkaar aan het kortste eind.
Gelukkig zitten we nog vroeg in het seizoen en zijn we dit seizoen nog door niet één tegenstander weggespeeld. Dat biedt hoop, maar duidelijk is dat er genoeg te verbeteren valt. De komende weken gaan wij keihard werken aan het verbeteren van ons veldspel, zodat we hopelijk het publiek, de technische staf en uiteraard de spelers zelf meer kunnen verwennen gedurende dit seizoen. Zo snel mogelijk handhaven is en blijft ons doel. We zullen ons best doen om dat gepaard te laten gaan met goed voetbal.
Ik wil afsluiten met een dankwoord naar het publiek dat tot dusver fantastisch voor ons is geweest. Er zijn een aantal mooie wedstrijden in de start van de competitie voorbij gekomen. De supporters hebben daarin groots uitgepakt. Dat laat wederom zien hoe groot Quick Boys is. Supporters, bedankt! En nogmaals, ik hoop dat we gedurende dit seizoen, aan iedereen die betrokken zijn bij Quick Boys, een hoop kunnen teruggeven op het veld. De komende wedstrijd zullen we onze tanden in Koninklijke HFC moeten zetten. Het wordt tijd voor drie punten. Tot zaterdag!
Tim Bloemendaal
Speler Quick Boys 1
