Column Willem Schuitemaker: Keuzes maken
“‘Niet te veel pech’. Waar ieder arbitraal kwartet vlak voor het verlaten van de kleedkamer elkaar nog even stevig de hand drukt en succes wenst, was dat standaard de boodschap van oud-betaald voetbal scheidsrechter Jan Wegereef. Met die boodschap gingen we standaard het veld op om een topprestatie neer te kunnen zetten. De woorden van Jan zijn nog steeds actueel en de uitleg verbluffend simpel.
Ook dit seizoen krijgen we iedere week bij Quick Boys weer te maken met een arbitraal kwartet. Mannen en vrouwen – die laatste komen er steeds meer en dat vind ik een hele mooie ontwikkeling – die goed getraind, ervaren en goed geïnstrueerd zijn. Sporters in de top van het amateurvoetbal die het beste uit zichzelf willen halen en (als team) een topprestatie willen neerzetten. Maar daarbij wel afhankelijk van 22 spelers, trainers en overige factoren. Allemaal factoren die zich vooraf niet laten beïnvloeden. En dat zonder VAR en zonder headset in het amateurvoetbal.
Voor een scheidsrechter betekent dit dat hij het moet doen met de beperkte informatie die hij op dat moment heeft. Eigen waarneming, advies van zijn assistenten, gevoel en dat alles om te kunnen beslissen in een ‘split second’. Geholpen, maar ook soms beperkt door de spelregels in combinatie met het aanvoelen en managen van de wedstrijd.
Een scheidsrechter moet keuzes maken. Keuzes die bepaald worden door wat hij waarneemt, wat er al in de wedstrijd is gebeurd en keuzes die het verdere verloop van de wedstrijd in belangrijke mate kunnen beïnvloeden. Daarbij gehinderd door afstand, positie, inschatting van intenties en het feit dat er altijd een vertraging in ons brein zit. En elke beslissing in het voordeel van het ene team leidt ook nog eens tot een nadeel (en vaak reactie) van het andere team.
Waarom doe je dit dan vraag je je af, want je doet het toch nooit goed dan? En dat maakt arbitrage zo ontzettend mooi. Het durven beslissen in een ‘split second’, het schakelen tussen waarneming en spelregels en het vervolgens kunnen managen in een wedstrijd. Zodanig dat je beslissing geaccepteerd wordt en je niet (direct) van invloed bent geweest op de uitslag. Ik kan iedereen aanraden om gewoon eens een gedeelte van de wedstrijd en bij cruciale beslissingen de scheidsrechter aandachtig te volgen. Niet om te wijzen wat goed en fout is, maar om te zien hoe deze beste man of vrouw al de eerder genoemde factoren moet zien te managen. Ontzettend leerzaam en ik ben ervan overtuigd dat dit een heel ander beeld geeft van de arbitrage, anders dan dat ze alleen maar tegen ons zijn.
En daarmee kom ik weer terug bij de woorden van Jan Wegereef, niet te veel pech. Ook wij gaan dit seizoen echt weleens pech krijgen met de beslissingen van de arbitrage, beslissingen die in ons nadeel uitpakken. Bedenk echter dat er achter iedere beslissing een keuze ligt op basis van de op dat moment best beschikbare informatie. En dat daar ook gewoon simpelweg de factor pech kan meespelen als achteraf de beslissing niet de juiste is gebleken.
Ik kijk uit naar een mooi seizoen, mooie discussies met de arbitrage na afloop over gemaakte keuzes, maar wel altijd vanuit het respect. Dat in de wetenschap dat een scheidsrechter ook een sportman is die gewoon weleens pech heeft.”
Willem Schuitemaker
Bestuurslid en scheidsrechter
