JO9-5 zorgt voor doelpuntenregen
Op zaterdag 3 februari stond de thuiswedstrijd tussen Quick Boys JO9-5 tegen Valken ’68 JO9-5 op het programma. De blauw-witte machine is al enkele weken op stoom geraakt en lijkt moeilijk te stoppen. De verwachtingen waren dus torenhoog en de trainers hadden vooraf al gekscherend gezegd: we gaan de Valken slopen, het is niet de vraag of we gaan winnen maar hoeveel. Het team was gelukkig weer compleet en iedereen kon in toerbeurt zijn wisselmoment pakken. Christian pakte de eerste helft op doel en Luuk mocht na de limonade het doel verdedigen. Jukka, Gijs en Ryan stonden afwisselend achterin. Khai, Tijs en Luuk op het middenveld en Bo en later nog even Christian en Gijs mochten in de punt van de aanval staan.
De jongens leken geen druk te kennen en begonnen direct, nadat het eerste fluitsignaal geklonken had ten aanval te trekken. Het was te hopen dat de focus bij de ouders direct aanwezig was en dat iedereen op tijd met een bakkie langs de lijn stond want het ging direct hard. Binnen enkele minuten kregen de Valken meerdere gevoelige tikken te verwerken.
Quick Boys was uitgeslapen wilden dit laten voelen ook. Bij de eerste de beste corner van de wedstrijd was het of de trainingsoefening werd herhaald. In dribbelen, korte pass en afmaken. Khai nam de corner, dribbelde snel in en legde de bal kort breed op de vrijstaande Jukka. Laat nou net Jukka degene zijn die een geweldig schot in de rechter heeft zitten en zo was de 1-0 een feit. Valken leek van slag door de snelle tegentreffer en snel na de 1-0 was het Khai die door de juiste pressing de bal voorin ontfutselde. Via Khai en een verdediger van Valken werd de bal bijna in eigen doel gewerkt, wat de keeper ternauwernood kon voorkomen. De bal werd echter half weg gewerkt en kwam voor de rechter van de mee opgekomen Luuk terecht. Sober maakte Luuk dankbaar gebruik van de kans die hem geboden werd, 2-0. Nog geen minuut later was het weer raak voor de blauw-witten: direct na de aftrap was het nu Bo die de druk op de tegenstander hoog hield. Geen tijd, zenuwen of wat dan ook, maar Bo pikte de bal van de voeten van de verdediger, rende een aantal meter door en schoot vervolgens onberispelijk de 3-0 tegen de touwen.
Vervolgens kwam de bekende test. De drang naar voren, egoïsme, oogkleppen, gemakzucht. Je zag het direct terug. Valken rook deze kans en greep deze met beide handen aan. Door het midden werd er teveel naar voren verdedigd en vervolgens was er miscommunicatie tussen Gijs en Christian wie de doorgeschoten bal weg zou roeien. De spreekwoordelijke derde geel-rode hond ging met de bal heen en bracht de spanning enigszins terug. Valken rook zijn kans en zette nog eens aan. Gijs kon bij de volgende aanval niet voorkomen dat de Valken aanvaller hem aan de buitenkant passeerde en deze nam vervolgens hard en resoluut het doel van Christian onder vuur. Deze leek gelukkig tegen de druk bestand en keerde het schot alsof het een inschietballetje was. De mooie redding werd echter gevold met een mooie uittrap en direct uit dit omschakelmoment viel de genadeklap. Khai die direct de diepte in was gelopen maakte dankbaar gebruik van de ruimte en schoot koeltjes de 4-1 binnen. Vervolgens ging het hard, heel hard. De trainers hadden de scherpte terug gebracht en er was weer oog voor de medespelers. Bo die een bal voorin voor zijn voeten zag belanden, joeg de 5-1 tegen de touwen.
Een foute uittrap van Christian verschafte even wat lucht aan Valken. Het schoonheidsfoutje zorgde dat Valken de tweede van de ochtend bij kon schrijven, 5-2. Gelukkig leek de tegentreffer Quick Boys alleen maar goed te doen want ineens was de juiste versnelling gevonden. Bo kreeg voorin de bal voor zijn voeten knalde de bal in de bovenhoek, 6-2. Hierna was het een “smul oventje” voor de trainers. Tijs kreeg de bal op het middenveld aangespeeld en behield met een mooie crosspass op de mee opgekomen Ryan het overzicht. Ryan beloonde zijn sterke spel met het scoren van de 7-2. Valken zag nu even sterretjes want het ging ineens iets te snel voor ze. Khai die de druk hoog hield, zorgde dat er een scrimmage voor het doel van Valken ontstond. Tijs hoefde alleen nog het laatste zetje tegen en schoot zo de 8-2 binnen.
De passies volde zich nu geregeld op en nu was het de beurt aan Bo die Khai vrij voor het doel zette. Khai zorgde zo voor de 9-2 tussenstand. De honger leek nog lang niet gestild want Valken moest en zou “gesloopt” worden. Nu was het Jukka die de één-twee aanging met Khai. In deze prachtige galavoorstelling was het Jukka de aanvalsshow afrondde met de 10-2 tussenstand en het telraam werd weer op 0 gezet. Korte tijd later was het weer Bo tijd. Via een schot in de korte hoek en een counter die volgde, voerde hij de score verder op naar 11-2 en 12-2. De verdedigers gingen geheel begrijpelijk steeds verder naar voren en nu was het weer Jukka die op rechts opstoomde en met een mooi strak en diagonaal schot de 13-2 binnen knalde. Jukka had nog lucht genoeg over en na weer een aanval over rechts speelde hij de bal nu breed naar Bo die de 14-2 binnen schoot. Bo. Echte spitsen hebben nooit genoeg en Bo kreeg korte tijd voordat hij het laatste kwart wissel mocht zijn de bal op links voor zijn voeten. Overspelen blijft een aandachtspuntje van Bo, maar met zijn doelgerichtheid blijven we rustig schaven op de training. Bo schoot in ieder geval de 15-2 binnen.
Quick Boys die Valken nu al bijna 25 minuten in een wurggreep had verzwakte niet en hield de druk er constant op. De omschakelmomenten en snelle hervattingen bij dode spelmomenten waar de trainers op hameren was goed terug te zien bij de 16-2. Quick Boys kreeg een uitval halverwege het speelveld en Jukka dribbelde direct langs zijn tegenstander. Khai die goed was meegelopen werd vervolgens bediend en deze had alle tijd en ruimte om deze kans om te zetten naar weer een doelpunt. Voor het laatste kwart stond nog 1 opdracht open. Iedereen die al gescoord had mocht even z’n vinger opsteken. De vingers van Gijs en Christian bleven omlaag en de opdracht was voor ieder helder. Eerst was het Tijs die de score verder opvoerde. Gijs en Christian in de spits en nu maar wachten op de kansen. Christian had twee halve kansen nodig en met zijn tweede schot op doel was het ook voor hem raak, 18-2. Het slotstuk en de bekroning voor het teamwork van de JO9-5 was uiteraard voor Gijs. Alle 8 de kanjers hadden gescoord. Luuk vond dat hij te lang stil stond in het doel wilde nog als keeper mee helpen om de 20 vol te maken. Door de geboden ruimte die achterin viel was het slotwoord echter aan Valken maar dit mocht de pret uiteraard niet drukken. Eindstand 19-3.
