Slotdag vol kampioenen
Over de slotdag zal nog vier zomers lang worden nagesproken. Het werd een slotdag waarin het weer niet zo was als vorig jaar, maar de opkomst des te groter. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat was het sportpark afgeladen met sporters en supporters. In de loop van de dag werden de kampioenen van de toernooien bekend en als klap op de vuurpijl sleepte Jong Quick Boys, onder het toeziend oog van zo’n 1000 toeschouwers, het kampioenschap binnen.
Ook Vrouwen 2 kwamen later op de avond terug op Nieuw Zuid met de bekerwinst, dus het was driedubbel feest.
De slotdag begon wat druilerig, hier en daar een buitje, maar dit deerde de jongste jeugd van Quick Boys niet. Op verschillende velden, waaronder het hoofdveld, werden de jeugdtoernooien afgewerkt. Er werd toch nog behoorlijk fanatiek gevoetbald, ondanks dat het einde van het seizoen nabij is. Het plezier stond bij allemaal voorop, dus er werd volop gelachen en gespeeld op en rond de velden.
Terwijl de jongste spelers hun wedstrijden speelden, werd er langs de zijlijn enthousiast aangemoedigd door ouders, grootouders, en andere supporters. De sfeer was zeer goed te noemen en de allerkleinste konden zich lekker uitleven op de springkussen.
Klik hier voor foto’s van Jeugdvoetbal
Terwijl de jeugd nog bezig was, begonnen de eerste seniorenteams zich al te verzamelen. Een goede warming-up was natuurlijk een vereiste voor de komende inspanningen, dus snel werd de gebakken vis, broodjes met spek, kip en burgers naar binnen gewerkt, met een gouwe kouwe erachteraan. Vervolgens hup, de velden op.
Het was goed te zien dat vier dagen feest en twee dagen voetballen achter elkaar toch echt teveel van het goede was. Er moest regelmatig gerecupereerd worden op het terras, want anders was deze dag echt niet vol te houden. De senioren speelden fanatiek, maar de vermoeidheid was duidelijk zichtbaar. Wie zouden de fitste van de dag zijn om de felbegeerde familiedagen bokaal in de wacht te slepen?
Kijk hier de foto’s van Seniorenvoetbal
Inmiddels was ook het evenemententerrein geopend. Op veld 7 stonden enkele springkussens, en op het plein was een “kopjes carrousel,” een ballenbak en een draaimolen neergezet waar de kinderen lekker op konden spelen. De jongste bezoekers hadden de tijd van hun leven, rennend van de ene attractie naar de andere, terwijl hun ouders ontspannen toekeken.
Het visbakteam stond heerlijke kibbeling te bakken, en daarnaast stond de QBF-tent smakelijke broodjes te maken. Buikspek, kip shoarma, curryworst—er was een heleboel verkrijgbaar. Het aanbod was zo populair dat de bodem van de cel in zicht kwam, en er tussendoor nog tientallen kilo’s aan vlees moesten worden bijgehaald. Ook onze “eigen” keuken draaide de hele dag op volle toeren. Het was zo druk dat er eigenlijk geen bakken aan was.
Een dikke pluim aan deze bakploegen, want zij hebben de aanwezigen echt heel goed op de been gehouden. Hun inzet zorgde ervoor dat niemand iets tekortkwam, en iedereen kon genieten van de heerlijke hapjes.
Langs veld 1 vond ook dit jaar weer het buischuifkampioenschap plaats, dat altijd goed in de smaak valt bij de aanwezigen. Jong en oud, al dan niet met een bierbuik, probeerden zo ver mogelijk over de baan te schuiven om de titel te winnen. Hoe goed de dikke buiken ook werden ingesmeerd met afwasmiddel, het bleek dat een “vettig randje” je geen kampioen maakt.
Bekijk hier de foto’s van het Buikschuiven Jeugd
Bekijk hier de foto’s van het Buikschuiven Senioren
Het barpersoneel had zich inmiddels op volle oorlogssterkte verzameld om 18 tappunten—ja, u leest het goed, 18 tappunten—te laten stromen. Terwijl de biertjes rijkelijk werden geschonken, had Huig Sip de vrolijke taak om de winnaars van de toernooien naar voren te halen. De organisatie had nog net een gaatje vrij kunnen maken in het schema om ook Jong Quick Boys nog even te huldigen met het behalen van het kampioenschap.
Nadat deze talenten plaats hadden gemaakt, was het tijd voor de jongste jeugd. Onder luid gejuich (en hier en daar wat boe-geroep) werden alle jeugdteams in het zonnetje gezet. Vervolgens was het de beurt aan de senioren. In de veteranencategorie ging de QBF-oude garde er wederom met de overwinning vandoor. Er staat geen maat op deze ouwetjes. Al moesten er wel pingels aan te pas komen, Gert Jaap Pronk wist de laatste pingel vol overtuiging binnen te schieten waardoor de winst weer naar de QBF ging.
Bij de senioren waren het de poezelige jongens van Miauw Miauw die aan het langste eind trokken. Ze waren zo dolenthousiast dat zelfs de feestneus werd opgezet.
Robin Heemkerk had vrijdagavond de darttitel gewonnen, maar was helaas afwezig om de beker in ontvangst te nemen.
Foto’s prijsuitreiking jeugd
Foto’s prijsuitreiking senioren
En eigenlijk moest toen het grote (muzikale) feest nog beginnen. Dit werd afgetrapt door The Folky Inlaws, die met gezellige bekende hits in een folky stijl de nodige dansers en meezingers op de been brachten. Het was een mooie opwarmer voor wat er nog te wachten stond.
Daarna was het de beurt aan Cazzo Grosso (doe maar niet googelen). Deze band bracht bekende hits, variërend van Engels tot Drents dialect, maar dan met een snoeiharde rand. Niet alleen het publiek ging los, maar ook op het podium was het een wervelstorm met brullende zangers en headbangende gitaristen
Langzaam werden er steeds meer mensen op het plein een beetje toeter, en op het podium verscheen er ook een. Zo nuchter als je maar zijn kan, leverde Jeffrey Parmentier een mooi showtje af. Een DJ-show met trompet was toch wel weer een leuk nieuw soort vermaak, wat wij in ieder geval nog niet eerder hadden meegemaakt. De kids kregen hun eigen toeter uitgereikt en omdat wij niemand zomaar diskwalificeren, mochten zij ook op het podium even meeblazen en dansen op Europapa. Jeffrey wilde de avond nog afsluiten met een grote knaller, maar een technisch probleem voorkwam dit. Misschien maar goed ook, want er worden tegenwoordig al genoeg kanonnen afgevuurd.
Als klap op de vuurpijl mocht cultheld Dirk Meeldijk een optreden verzorgen. Het bleek dat Nieuw Zuid een grote schare “Meeldijkers” herbergt, want alles werd van voor tot achter meegezongen door de aanwezigen. Dirk zelf genoot hier samen met zijn partner ook enorm van, en na afloop liet hij zich graag fotograferen met de aanwezigen. “Dirk kan geen nee zeggen,” zei mevrouw Meeldijk nog lachend. “Als ze Dirk niet had meegenomen, stond hij nog vier zomers lang handtekeningen uit te delen.”
De muzikale afsluiting was natuurlijk voor DJ’s H&H, die precies weten hoe je een feestje moet afronden. Daarbij kwam nog dat de tifosi en de organisatie wederom alle speelgoedwinkels hadden afgezocht om al het opblaasbare speelgoed (nee, geen 18+) dat ze konden vinden, op te kopen. Dit resulteerde in een opblaasballengevecht op het plein, begeleid door de heerlijke beats van H&H.
Natuurlijk kon het feest niet eindigen zonder vuurwerk, dus rond 23:00 uur werd er nog een kleine vuurwerkshow gegeven. Daarna werd er afgesloten met het zingen van het clublied en kon de familiedagenvlag weer voor een jaar de mottenballen in..
Foto’s van het evenementenplein en jeugdspelen.
Vrijwilligers & Sponsors
De familiedagen kunnen natuurlijk niet plaatsvinden zonder de tomeloze inzet van de vele vrijwilligers die altijd maar weer klaar staan om alles, al maanden vooraf te bedenken, uit te werken op het moment zelf in goede banen te lijden. Vaak ziet men niet wat een tijd en energie er door velen ingestoken wordt. Hartelijk dank voor jullie tomeloze en onvoorwaardelijke inzet.
Maar ook zonder sponsors valt er weinig te organiseren, een zeer grote schare aan sponsors stond wederom klaar om de club financieel te ondersteunen bij het organiseren van de festiviteiten. Ook jullie hartelijk bedankt voor jullie bijdrage, ook zonder jullie was dit feest niet mogelijk geweest.
