Stroomstoring verstoort Huig & Corry Ouwehand-toernooi

Verslag met een knipoog door Jan Mouter…
Stroomstoring verstoort Huig & Corry Ouwehand-toernooi

Traditiegetrouw stond ook nu weer begin januari het commissiezaalvoetbaltoernooi, ofwel het Huig & Corry Ouwehand-toernooi, op het programma. Dit keer echter niet op de eerste zaterdag in januari, het bestuur moest op die datum zo nodig de nieuwjaarsreceptie houden, maar op de tweede zaterdag in het jaar: 9 januari 2010. En het werd een gedenkwaardige editie, want nog nooit eerder kwam er een voortijdig einde aan het toernooi. Door een grote, regionale stroomstoring moest het toernooi, dat net in de beslissende poulefase was aanbeland, helaas definitief gestaakt worden.

Het deelnemersveld kende dit jaar geen mutaties: de tien ploegen van 2009 bleken allemaal weer van de partij te zijn. Zelfs de winnaar van het afgelopen jaar, de Scheidsrechterscommissie, was toegelaten. Dat terwijl het al bijna een traditie begon te worden dat de toernooiwinnaar het jaar daarop niet meer welkom was en scheidsrechtersopperhoofd Gert de Puck eerder had verkondigd dat zijn team niet meer mee zou doen. Stoppen op je hoogtepunt was zijn devies. Maar toen puntje bij paaltje kwam waren ze er gewoon weer bij.
Even leek het er overigens op dat het een toernooi met slechts twee deelnemers zou worden: toen de deadline al verstreken was, bleken er slechts twee teams het inschrijfgeld te hebben betaald (de Trainers en de Seniorencommissie). Organisator Jan Kuijt was, zeer tegen zijn gewoonte in, dit keer echter zeer coulant en besloot de deadline maar in zijn geheel te schrappen.

Het wachten was vervolgens op de poule-indeling. En dat was een zeer verrassende, want Jan Kuijt had in al zijn wijsheid besloten om de nummers 1, 2 en 3 van editie 2009 bij elkaar in poule B in te delen. Er was kortom een zeer sterke (B) en een veel zwakkere (A) poule. De geruchten gaan overigens dat Jan is omgekocht door de Trainers (Jerry Ubink!). De resultaten van de Trainers zijn de laatste jaren dramatisch slecht (vorig jaar slechts achtste!). Om toch een kans te maken op een goede klassering, zou Jerry Jan op slinkse wijze zo ver hebben gekregen dat alle sterke ploegen in één poule werden ingedeeld en de Trainers in de andere poule. Beide heren kennende, Jan K. is nooit te beroerd om iemand een ‘vriendendienst’ te bewijzen en Jerry U. is zo’n trainer die bereid is alle denkbare middelen in te zetten om zijn doel te bereiken, lijkt het in ieder geval een aannemelijk verhaal.

De aftrap werd verricht door Niels Ouwehand, kleinzoon van wijlen Huig en Corry Ouwehand naar wie het toernooi is vernoemd.

In poule A waren dus de zwakke broeders ingedeeld: de Damescommissie (met eindelijk ook eens volop dames in de gelederen, waardoor ze overigens zeker niet zwakker werden), de Kantinecommissie (zouden hun wedstrijden het liefst schriftelijk afdoen en het hele toernooi in de kantine blijven), de Stewards (weten zich op het veld geen raad met een bal en richten zich meestal alleen maar op de man), de Trainers (geven al jaren niet meer het goede voorbeeld, gelukkig dat de spelers die ze trainen nooit komen kijken) en de Multimediacommissie (onze computernerds, die wedstrijden liever achter de computer spelen). Een domper echter toen een dag voor het toernooi bleek dat de Stewards geen team op de been konden brengen. Het gros van de mannen bleek te zijn ingesneeuwd en niet in staat om zaterdag in de sporthal aanwezig te zijn!
In poule B waren de op papier sterkste teams ingedeeld: de Sfeercommissie, de Supportersvereniging (al tweemaal winnaar), de Scheidsrechterscommissie (winnaar 2009), de Seniorencommissie (ook al tweemaal winnaar) en de Jeugdcommissie (als Pupillencommissie winnaar 2008).

Poule A
In deze poule werd het al snel duidelijk dat de Kantinecommissie niets aan het toeval wilde overlaten en dat deze commissie zo vroeg mogelijk met het toernooi klaar wilden zijn, ofwel zo laag mogelijk wilde eindigen. Onder de bezielende leiding van Jaco Ratelband werd vlotjes drie maal verloren. Zowel de Damescommissie als de Multimediacommissie werden op een 3-0 overwinning getrakteerd en tegen de trainers maakten de dames en heren van de Kantinecommissie er helemaal een wervelende show van. Bij deze wedstrijd stopte de teller pas bij 0-6, hoewel die uitslag wel met een korreltje strooizout moet worden genomen, want uit betrouwbare bron is vernomen dat geen van de heren van het scorebord is in staat om tot vijf te tellen (Jack Hoyzer en Dirk Rem). Zeker niet als ze al een paar biertjes op hebben. Door die ruime 6-0 overwinning waren de Trainers overigens wel erg dicht bij een finaleplaats gekomen. Eerder werd namelijk al met 2-1 van de Multimediacommissie gewonnen en werd tegen de Damescommissie met veel geluk een 2-2 gelijkspel afgedwongen. Door deze resultaten moest hun enig overgebleven concurrent, de Damescommissie, in de laatste wedstrijd tegen de Multimediacommissie met 5-0 winnen om alsnog de finale te bereiken. Een welhaast onmogelijke opgave.

Poule B
De wedstrijd tussen de Sfeercommissie en de Supportersvereniging was de openingswedstrijd van het toernooi. De aftrap werd verricht door de kleinzoon van Huig & Corry, namelijk Niels Ouwehand.
In poule B scheidde zich alras het kaf van het koren. De nummers 1, 2 en 3 van vorig jaar maakten de dienst uit en de beide andere teams, de Jeugdcommissie en de Sfeercommissie, streden om de laatste plaats in de poule. Zowel de Supportersvereniging als de Scheidsrechterscommissie wonnen hun wedstrijden tegen de mindere goden (2-1 en 4-2; 2-0 en 2-0). De Seniorencommissie won nog wel van de Jeugdcommissie (3-0), maar moest tegen de Sfeercommissie in een terechte puntendeling berusten. De eerste echte slag werd echter gewonnen door de Seniorencommissie, die na een spectaculaire en enerverende wedstrijd de Supportersvereniging met 4-2 versloeg. De seniorencommissie leek ook de tweede titanenstrijd in winst om te zetten, want met nog enkele minuten te spelen leidde de senioren met 1-0 tegen de scheidsrechters. Maar toen viel het licht UIT! Einde wedstrijd en einde toernooi!

Het vroegtijdig einde van het toernooi was voor iedereen een grote domper, behalve dan voor de Scheidsrechterscommissie. Captain Stefan van Rijn was zo’n beetje de enige die in een opperbeste stemming was, want gered door de duisternis! Of met andere woorden: geen nieuwe kampioen betekent nog een jaartje bekerhouder.
Voor de deelnemers nog een extra domper, want door de stroomuitval kon er ook niet gedoucht worden. Er was zelfs geen koude douche mogelijk!
Gelukkig waren er in de kantine nog de nodige koude drankjes aanwezig en kon er in het halfdonker nog even gezellig over het verloop van het toernooi worden nagepraat en konden er de nodige sterke verhalen worden verteld. Naarmate de avond vorderde werden de verhalen, zoals de gewoonte is, ook steeds sterker.
Verder werd er natuurlijk druk gespeculeerd over de oorzaak van de stroomstoring. Zo werd bijvoorbeeld gesuggereerd dat de Scheidsrechterscommissie dit had geregeld om een dreigende afgang te voorkomen. Een andere optie was dat Jan Kuijt vergeten was prijzen te kopen, waardoor hij gebaat was bij een vroegtijdig einde van het toernooi. Er ging zelfs het verhaal dat een niet nader te noemen (maar wel aanwezig) persoon van de Stewards erop gegokt had dat het toernooi voortijdig zou worden beëindigd … De meest waarschijnlijke reden was echter toch wel dat Arie Kraaij, die hapjes stond te bakken in ’t Heen, illegaal stroom aftapte, waardoor een of andere beveiliging in werking was getreden die erin resulteerde dat de stroom voor de hele Duin- en Bollenstreek werd afgesloten.

Het is een goede gewoonte om tot slot ook nog iets over de arbitrage te zeggen. Dat ze de spelregels van zaalvoetbal (tegenwoordig futsal genaamd) niet kennen zal iedereen een worst zijn, het merendeel van de deelnemende spelers kennen die tot slot ook niet. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat er eerlijk gefloten wordt. Vorig jaar viel het met de partijdigheid van de leidsmannen eigenlijk reuze mee. Dat beviel onze scheidsrechtersbobo Gertjan de Puck blijkbaar niet, want dit jaar stond hij zelf weer met de fluit in de mond. Het mocht nog een wonder heten dat Kees R. als scheidsrechter mocht terugkomen, want op de Puck-corruptieschaal scoort hij net geen voldoende en is dus onvoldoende betrouwbaar, want onvoldoende corrupt. Gelukkig liet Gertjan zelf zien hoe het wel moet en liep hij vrolijk te marchanderen, waar hij overigens openlijk voor uitkwam. Helaas voor hem leek het erop dat hij niet opnieuw in zijn opzet zou slagen om zijn team, de Scheidsrechterscommissie, naar de finale en het kampioenschap te loodsen. Maar wie weet wat hij nog voor verrassingen in petto had als de stroomstoring geen roet in het eten had gegooid …

Klik hier voor de foto’s door Hans van Duijn