Beach Soccer Wiesmeijer mist finale
Wel beste beachsoccerteam, toch geen landskampioen
Voor het tweede achtereenvolgende jaar speelt er een Katwijks beachsoccerteam in de Eredivisie, het hoogste beachsoccerniveau in Nederland. Het team bestaat voornamelijk uit Quick Boys-spelers, aangevuld met enige ex-Quickboyzers, die nu bij Rijnvogels spelen.
De Eredivisie bestaat uit acht teams, die allereerst in een halve competitie moesten uitmaken hoe de play offs zouden worden ingedeeld. Na wedstrijden in Amstelveen, Middelburg, Leeuwarden en Zwolle bleek Beach Soccer Wim Wiesmeijer Katwijk in deze eerste fase van de competitie de sterkste en plaatste dit team zich met 15 punten uit 7 wedstrijden als de nummer 1 voor de kampioenspoule.
In de tweede fase van de competitie bestond de kampioenspoule verder uit de teams Beach Soccer Egmond (landskampioen 2012), VVS Den Haag (met o.a. Tim Peters, Donny van Oijen en Jeffrey Rutten in de gelederen) en Beach Soccer Zeeland (landskampioen 2009). In een halve competitie moest vervolgens worden uitgemaakt welke teams in de halve finale tegen elkaar zouden gaan spelen. Ook in de kampioenspoule eindigde BS Wiesmeijer als eerste, zodat het team zich als de nummer 1 en favoriet voor de halve finales plaatste.
In de halve finale moest BS Wiesmeijer het opnemen tegen Beach Soccer Rotterdam. BS Rotterdam had zich als winnaar van de verliezerspoule, via een beslissingswedstrijd tegen de nummer 4 van de kampioenspoule, voor de halve finale geplaatst. Hoewel in de poulewedstrijd ruim van BS Rotterdam was gewonnen (9-5), wist iedereen dat het een moeilijke wedstrijd zou gaan worden. Allereerst omdat het een ochtendwedstrijd betrof en BS Wiesmeijer elke keer weer de nodige opstartproblemen kent (alle verliespartijen werden in de ochtend afgewerkt; alle middagwedstrijden werden gewonnen). Daarnaast omdat BS Rotterdam een zeer ervaren ploeg is met enkele individueel sterke spelers, zoals Delano Summerville, die meer dan 100 interlands op zijn naam heeft staan en Edwin van Bueren die jarenlang in het shirt van Sparta Rotterdam speelde.
Na een hartstochtelijke speech van sponsor Ben Dijkdrent, waarbij het belang nogmaals werd aangegeven, werd de wedstrijd aangevangen. De Katwijkers startten goed en was een aantal maal dicht niet bij de openingstreffer. Het was echter BS Rotterdam die de score tegen de verhouding in opende. Voordat de Katwijkers van de schrik bekomen waren stond het al 2-0. In de tweede periode herstelde BS Wiesmeijer zich enigszins. Na de 3-0 scoorde Jaco van der Bent 3-1. Helaas viel direct daarop de 4-1, maar Karl Janssen bracht de marge vervolgens weer op twee: 4-2. In de laatste periode gooiden de Katwijkers alle remmen los en werden de vermoeide Rotterdammers zwaar onder druk gezet, hetgeen de 4-3 van Sander van der Gugten tot gevolg had. Helaas bleef het daarbij en strandde BS Wiesmeijer in het zicht van de haven. Een herhaling van het vorig seizoen, toen de latere kampioen BS Egmond na penalty’s de Katwijkers in de halve finale wisten te verslaan.
De finale werd vervolgens gespeeld tussen BS Rotterdam en Egmond, dat in de halve finale VVS Den Haag met 3-2 had geklopt. BS Rotterdam nam in de eerste periode met 1-0 de leiding. In de tweede periode wist Egmond toch weer op gelijke hoogte te komen. In de derde periode was Egmond duidelijk de bovenliggende partij. Toch duurde het tot twee minuten voor tijd voordat de bevrijdende 2-1 viel. Dat het daarna zelfs nog 3-1 werd was alleen voor de statistieken. Egmond dus opnieuw landskampioen. Het team mag Nederland straks in Portugal gaan vertegenwoordigen bij de Euro Winners Cup.
BS Wiesmeijer heeft een schitterende campagne gespeeld en veelal de boventoon gevoerd in de Nederlandse Eredivisie, maar helaas heeft het de kroon niet op het werk kunnen zetten. Wel werd Kevin Sip door de organisatie uitgeroepen tot beste keeper van de Eredivisie (zie foto) en wist het team voor de tweede achtereenvolgende keer beslag te leggen op de Fair Play Cup. Een schrale troost.