Blessure-update Quick Boys 1
Een aantal spelers binnen de selectie bevindt zich momenteel in de ziekenboeg. Onder hen zijn Delano a Cohen, Jason Oost en Yuri Guijt. Delano kreeg in de voorbereiding een terugslag, waardoor hij zijn rentree bij het eerste elftal nog even moest uitstellen. Wel maakte hij al zijn minuten in het tweede elftal. Jason is er reeds een paar weken uit. Laatstgenoemde, Yuri Guijt, zal nog een paar maanden geduld moeten hebben.
Delano a Cohen
Zoals gezegd maakte Delano al wat minuten bij het tweede elftal: “Het geeft een heerlijk gevoel om er weer bij te zijn! Aan het einde van vorig seizoen was ik best voetbalmoe. Het was een mooie, maar hele intensieve periode. De afgelopen maanden heeft alles in het teken gestaan van weer normaal kunnen lopen tot weer kunnen voetballen, dus dan begrijp je wel hoe blij ik was om weer op het veld te staan. Nu zal ik proberen zo snel mogelijk weer van waarde te zijn voor Quick Boys 1.”
Delano kan dan ook niet wachten om weer aan te sluiten bij de selectie: “Ja, niets liever. Ik heb mij de afgelopen periode natuurlijk zitten te verbijten op de tribune. Dus het liefst speel ik morgen tegen Harkemase Boys alweer mee, maar eerst zal ik nog meedoen met het tweede. Hopelijk kan ik dan tegen FC Rijnvogels (volgende week, red.) weer van waarde zijn voor Quick Boys 1. Maar wanneer ik er echt weer bij ben, hangt natuurlijk af van hoe het de komende tijd loopt.”
Het eerste elftal draait helaas nog niet zoals iedereen het graag gezien had. “Met als dieptepunt VVOG thuis van vorige week (1-5, red.). We moeten alleen gaan kijken naar de eerstvolgende wedstrijd en lering trekken uit situaties van de vorige wedstrijden. Iedereen heeft z’n mening over de afgelopen periode, maar ik denk dat het vooral belangrijk is om zowel in goede als in slechte tijden achter elkaar te staan. We hebben nog een hele jonge ploeg, geef ons even de tijd en dan komt het best goed met Quick Boys. Het enige wat ik van ons verwacht is dat er geen “VVOG” meer tussen zit. Dus: elke wedstrijd als een team spelen en voor elkaar door het vuur gaan. Als dan iedereen weer op z’n oude niveau terugkomt en we de lijn van vorig jaar terugvinden, dan gaan wij zeker nog veel mooie wedstrijden spelen.”
Jason Oost
Eerder gaf Jason Oost al aan dat hij vanwege blessures nog niet had kunnen brengen wat hij wilde brengen bij Quick Boys. “Ik had in eerste instantie verwacht en gehoopt dat ik snel weer zou kunnen spelen nadat ik mijn blessure opliep. Helaas duurt het langer dan verwacht. Ik hoop volgende week weer bij de groepstraining aan te sluiten, maar het is afwachten hoe het herstel verder gaat verlopen. Er zit wel verbetering in, maar het herstel gaat helaas met kleine stapjes.”
Jason wil juist heel graag laten zien wat hij kan en waarom hij naar Quick Boys is gehaald: “Ik ben ontzettend gebrand om weer terug te keren. Sinds mijn komst hier bij Quick boys kamp ik al met wat kleine blessures en daar is nu deze langdurige blessure bijgekomen. Daarom voelt mijn begin hier toch aan als een valse start. Dat ik nog niet heb kunnen laten zien wat ik kan maakt het extra frustrerend om nu toe te moeten kijken. Ik werk er dan ook keihard aan om zo snel mogelijk weer fit te zijn.”
Yuri Guijt
Hij mag gerust de pechvogel van de selectie genoemd worden: Yuri Guijt. Aan het begin van vorig seizoen raakte hij ernstig geblesseerd. Inmiddels is hij op de weg terug en maakt hij stappen. “Het gaat de goede kant op, het revalideren gaat voorspoedig. Ik zit nu zo’n zeven maanden na de operatie, het moment dat ik langzamerhand gedeeltelijk met de groep mee mag gaan trainen komt steeds dichterbij. In de komende maanden wordt dit geleidelijk uitgebreid. De bedoeling is dat ik in december weer volledig mee ga trainen. Na het hervatten van de groepstrainingen zal ik een aantal weken volledig moeten trainen voordat ik wedstrijdfit wordt verklaard. De medische staf verwacht dat ik rond januari mijn eerste minuten kan gaan maken.”
Het spreekt dan ook voor zich dat Yuri dolgraag weer wil aansluiten bij de selectie. “Na de eerste dag van de operatie wil je maar een ding, en dat is zo snel mogelijk weer spelen. Alleen is daar wel een revalidatie voor nodig van negen maanden. Het is lastig om niet te snel te gaan, want voor je gevoel gaat de revalidatie altijd te langzaam. Om niet ongeduldig te raken heb ik besloten om van training naar training te werken en niet meer te denken van “hoe lang nog voordat ik weer mag spelen?“. Natuurlijk heb ik mijn eerste wedstrijd wekelijks in mijn hoofd afgespeeld, maar om dat werkelijkheid te laten worden, moet er nog een paar maanden keihard getraind worden. Mijn doel in eerste instantie is uiteraard om wedstrijdfit te worden en te blijven, zonder verdere terugslagen. Uiteindelijk hoop ik aan te sluiten bij het eerste elftal en als het zover is nog mijn minuten te gaan maken dit seizoen.”