Column Tim Jehee: De laatste stap naar veld 1
Ook dit seizoen zullen diverse spelers en trainers van de club een column schrijven voor de website en social media van Quick Boys, vanuit de Heren 1, Vrouwen 1 en de jeugd. De vierde en laatste columnist van dit seizoen is Tim Jehee, trainer van JO19-1.
“21 februari 2004, het was de dag waarop ik voor het eerst echt kennismaakte met Quick Boys. Ik was 22 jaar, speler van het helaas ter ziele gegane TONEGIDO uit Voorburg en een teamgenoot van mij ging zijn debuut maken in het eerste bij en tegen Quick Boys. We besloten met een klein groepje om te gaan kijken. Eenmaal aangekomen op Nieuw Zuid keek ik mijn ogen uit. De entourage, de magie van veld 1 en de reactie van het publiek toen mijn teamgenoot er met rood vanaf moest. Quick Boys liep uit naar een eenvoudige 5-1 overwinning. Ondanks de teleurstelling van de nederlaag, bleven de indrukken die ik had opgedaan hangen. Niet wetende dat ik jaren later als trainer zelf actief zou zijn bij deze prachtige club.
We maken dan ook even een ‘klein’ sprongetje naar het het heden. Mijn naam is Tim Jehee, ik ben 37 jaar, woonachtig in Den Haag en het is inmiddels mijn vierde seizoen bij de club. Drie seizoenen lang heb ik de B1/Onder 17 getraind en met ingang van dit seizoen sta ik voor de A1/Onder 19-groep. Natuurlijk ben ik er trots op dat ik trainer ben bij Quick Boys en met de meest talentvolle voetballers uit de regio mag werken. Die trots breng ik dan ook graag ter tafel als ik tijdens mijn werkzaamheden voor een sportonderneming bij andere amateurclubs aan tafel zit. Die horen dan vaak vol ongeloof de verhalen aan over onze faciliteiten, de organisatie, het publiek en het enorme leger aan vrijwilligers die onze club draaiende houden.
Uiteraard komt de Onder 19 dan ook aan de orde. Samen met Kees Guijt heb ik de beschikking over een zeer talentvolle, maar jonge groep. We zijn samen met de jongens week in, week uit keihard aan het werk om de broodnodige stappen te maken en dat gaat met vallen en opstaan… Een loodzware competitie zonder zwakke ploegen en een overvolle ziekenboeg zorgen er elk weekend weer voor dat het maximale van de spelers en staf gevraagd wordt. Dat de prestaties op het moment even wat achter blijven, daar prikken we wel doorheen. Als we maar hard genoeg blijven werken komen de punten vanzelf. We kiezen in elk geval bewust voor een aanpak waarbij we de jongens deelgenoot maken van het teamtactische proces, zodat ze nog beter begrijpen waarom ze binnen de lijnen bepaalde taken dienen uit te voeren en bewuster het spel gaan beleven. Uiteraard krijgen ze ook de vrijheid om hier hun input te geven. Daarbij is het aan Kees en mijzelf om hierin de rode lijn, die wij hebben uitgestippeld, te bewaken.
Parallel aan dit leertraject hebben diverse spelers inmiddels ook al hun opwachting gemaakt bij Quick Boys onder 21 en/of Quick Boys onder 23 waar weer andere trainers zitten die er weer een andere aanpak op na houden (wel met hetzelfde doel). Kortom, ruim voldoende mogelijkheden voor de jongens om zich in sneltreinvaart te ontwikkelen om uiteindelijk de stap naar de A-selectie te kunnen zetten. Dat is immers waar het uiteindelijk om gaat, die laatste moeilijke stap naar Quick Boys 1. Het spelen op veld 1, het genieten van de entourage, het fanatieke publiek… En daarover gesproken, mocht je nou een keer niet in de gelegenheid zijn om bij een uitwedstrijd van het eerste elftal aanwezig te zijn, kom dan gerust een keer bij ons kijken. Onze eerstvolgende thuiswedstrijd is in elk geval een mooi affiche, op 17 november tegen het Onder 19 elftal van IJsselmeervogels. We trappen af om 14.30 uur!”
Tim Jehee
Trainer Quick Boys JO19-1
