Weer reuring op de velden!

Inmiddels zijn we weer een paar weken lekker aan het trainen en na die rare weken rolt de bal weer op Nieuw Zuid! De jongste jeugd speelt onderling weer zijn wedstrijden en ook is er al een onderling toernooitje georganiseerd door enkele enthousiaste begeleiders. Sinds deze week mag ook de iets oudere jeugd in de leeftijd van 13 t/m 18 jaar weer een ouderwets partijtje voetballen, onderling.

Er is dus weer reuring op de velden, maar om de velden is het stil; geen (groot)ouders langs de lijn.

Wel zien we in de duinen en langs het hek bij het parkeerterrein betrokken ouders, opa’s en oma’s om maar een glimp van hun pupil op te vangen. Daar kunnen wij alleen maar onze waardering voor uitspreken. Los daarvan missen jullie natuurlijk ook net als wij het praatje met andere ouders, het samenzijn, met een bakje koffie en vanzelfsprekend later op de dag met een biertje.

Natuurlijk missen we deze reuring als jeugdbestuur ook en niet vanwege het financiële aspect, maar vooral missen we hiermee het “wij“-gevoel van onze Quick Boys-familie. Het wij-gevoel van al die vrijwilligers achter de bar, de koffie-unit, de stewards bij de wedstrijden, de scheidsrechters, de dames van de kledingshop, om er maar een paar te noemen. Wie mist niet zijn wekelijkse gang naar de voetbal.

Toch horen wij ook positieve geluiden van onze trainers, begeleiders en spelers/speelsters. Namelijke dat het toch wel lekker is om op deze manier te trainen. Het is overzichtelijk, zonder bemoeizucht vanaf de zijlijn, geen negatieve geluiden of ongewenst commentaar. Vaak ook zo goed bedoeld, maar onbedoeld toch een bepaalde druk neerleggend. De kinderen zijn veel meer gefocust, ze trainen beter en het belangrijkste ze hebben plezier en worden beter in het spel. Bovendien worden ze zelfstandiger; op eigen gelegenheid naar het veld, zelf weer terug en dan weer lekker mee naar huis.

Hier willen we dus iets mee, sterker nog hier ligt misschien wel de sleutel tot succes.

Wellicht zien we de ouders toch het liefst alleen bij de wedstrijden langs de zijlijn en niet meer bij een training! We beseffen ons, dat is een grote stap. Maar uiteindelijk moeten we als ouders en toeschouwers onze jeugd positief supporten, ook als er wat misgaat. Laat die trainer nou maar commentaar geven of ingrijpen, daar is hij/zij tenslotte voor aangesteld.

Geef je kind/kleinkind na de wedstrijd maar duimpje of schouderklop, ook al ging het misschien niet altijd even goed. Sla een arm om hem/haar heen of gewoon even een “goed je best gedaan”, daar knapt iedereen van op.

Zo hebben ook de ouders en grootouders een belangrijke rol als supporter, die is zo belangrijk en kan op positieve wijze bijdragen aan de ontwikkeling van onze jeugd.

Daarom willen we graag met jullie een paar afspraken maken.

  • Laat het trainen en coachen over aan de trainers en begeleiders en laat die hun ding doen.
  • Wees altijd welkom bij de wedstrijden en moedig dan aan en wees positief.
  • En als je merkt dat je kind het fijn vindt om op deze manier (zoals we nu doen) te trainen, geef hem/haar de ruimte hierin.

En natuurlijk hopen wij oprecht en vooral dat we heel snel weer met z’n allen langs de lijn kunnen staan. Op Nieuw Zuid elkaar weer kunnen ontmoeten en ons blauw witte gevoel van trots weer kunnen laten zien.

Sportieve groet,

Het Jeugdbestuur