Column Lennard van Duijn: Eensgezind
“De seizoenstart van het voetbaljaar 2019/2020 is er allerminst een om fijn te noemen. Quick Boys neemt op de ranglijst een teleurstellende plaats in, scoort weinig en zal, wanneer het blijft waar het momenteel staat, in het jaar van haar rentree, terugkeren naar het op een na hoogste amateurniveau. De gedachte aan een mogelijke terugkeer naar het niveau, waar we jaren hebben geworsteld om er juist vandaan te komen, doet pijn. Maar zo ver is het niet. Er zijn nog genoeg wedstrijden te spelen. Dat bleek het afgelopen weekend ook.
De eerste helft in Tiel, op bezoek bij TEC, leverde wederom een handvol aardige kansen op, maar er werd afgesloten met de brilstand op het bord. Bitter bier in de kantine, sneue gezichten met eenzelfde verwachting als voorgaande wedstrijden, maar uiteindelijk toch de kantine verlatend met wat hoop op een betere afloop; het werd uitbetaald.
Punten pakken. We wisten allemaal weer even hoe het voelde. Een knal op de paal werd beantwoord door een ijskoude Dennis Kaars. Aannemen, kappen, schieten, goal. Even later was het topscorer Bekooij met een bekroning op wederom een goede wedstrijd van hem: 0-2. Een lange terugreis in de auto voelde een stuk beter dan dat we dit seizoen toch al een aantal keer gewend waren.
Het is dit seizoen geen vanzelfsprekendheid dat we punten pakken. Onscherpte voor de goals breekt je op, geklungel achterin ook. Gesjok na een foute pass helpt niet mee. Maar gemor op de tribunes ook niet. Het is een seizoen waarin het aankomt op een besmeurde voetbalbroek op het veld van het sleuren en schorre stembanden op de tribune van het aanmoedigen. Een seizoen waarin we allemaal een stapje (of een beetje vertrouwen) extra moeten geven om te komen waar we willen komen, of in dit geval te blijven.
In mijn vorige column sprak ik al over het jaar van de waarheid: een cruciaal punt voor Quick Boys in haar clubhistorie. Nu of nooit zal het misschien niet zijn, maar zeker nu of over een behoorlijke tijd. We hebben elkaar allemaal nodig dit seizoen. We moeten het samen doen om erin te blijven. Misschien wel meer dan ooit tevoren.
Beste Quick Boyzers: morgen is er weer een wedstrijd. Ze zijn allemaal lastig, maar je weet zeker dat het een lastige is wanneer je tegen de koploper speelt. Kansen liggen er altijd, maar alleen als er eensgezindheid heerst in onze vereniging. We zullen allen onze neuzen dezelfde kant op moeten zetten. Al onze energie richten op het winnen van wedstrijden. Gezamenlijk kunnen we er morgen weer staan, opnieuw in een topwedstrijd. Samen, als voetbalclub, als vereniging, als Quick Boys.”
Lennard van Duijn
Supporter Quick Boys 1