Quick Boys zwaar onder de maat in Werkendam

Er is slecht, er is heel slecht, en dan heb je nog Kozakken Boys-Quick Boys. De trouwe volger van de blauw-witten zal diep in het geheugen moeten graven om een wedstrijd op te diepen waarin hun favorieten zo belabberd voor de dag kwamen.

Na de winst van vorige week en de terugkeer van diverse afwezigen leek er weer reden voor optimisme over het slot van deze competitie. Wel ontbraken El Kachati (schorsing) en Knijnenburg (blessure). Verder hield Grünholz de niet geheel fitte Ket de volle negentig minuten op de bank. Maar er valt voor de trainer in ieder geval meer te kiezen dan een aantal weken geleden.

De meningen over het uitshirt van de laatste seizoenen zijn over het algemeen positief. Mooi donkerblauw, met die schuine tweekleurige streep. Probleem schijnt alleen te zijn dat het te weinig onderscheidend is van het thuistenue. In het veld zou dat voor de Quick Boys-spelers een positief effect moeten hebben. Zij weten immers ook op vreemde bodem blindelings naar welke kleur ze moet spelen. Dat bleek op deze Hemelvaartsdag vooral een theoretisch voordeel te zijn. De aantrekkingskracht van het rood met wit overheerste.

Het recept van dit duel was dan ook eigenlijk heel simpel. Zodra de gasten in balbezit waren, konden de Werkendammers rustig afwachten. Ze kregen ‘m namelijk binnen de kortste keren weer in de schoot geworpen. Dan verplaatste het spel zich snel richting het doel van Paul van der Helm en kwamen er kansen. Waar overigens opvallend weinig mee werd gedaan, want de voorwaartsen van de thuisploeg hadden het vizier bepaald niet op scherp staan.

Met de keeper is trouwens meteen een zeldzaam lichtpuntje aan Katwijkse zijde genoemd. Hij behoedde z’n team voor een nederlaag met hele duidelijke cijfers. Samen met de aanvallers van Kozakken Boys was hij er verantwoordelijk voor dat de teller bleef steken op slechts 2-0.

Ondanks het slechte spel had deze wedstrijd nog anders kunnen aflopen ook. In de eerste helft kreeg Quick Boys een paar mogelijkheden en één droomkans. Maatsen kon na iets meer dan een half uur alleen op de keeper af stormen, maar die wist de inzet met z’n been te keren.

Na rust werd het eveneens af en toe dreigend voor het doel van Kozakken Boys. Maar het meest in het oog springende moment was na een uur spelen, toen de 1-0 net was gevallen. Sem van Duijn lag op volle snelheid en liep ook de laatste verdediger van de thuisploeg eruit. Die wist niks anders te doen dan hem naar de grond te werken. Vriend en vijand wachtte op het fluitsignaal en de rode kaart. De scheidsrechter liet echter gewoon doorspelen.

Het had de wedstrijd misschien een andere wending kunnen geven. Maar eerlijk is eerlijk, zowel op basis van de kansenverhouding als het spelbeeld mocht Quick Boys eigenlijk nergens aanspraak op maken. Het treffen in Werkendam was niet gespeeld na de 2-0 in de 83e minuut. Achteraf was het al gespeeld vanaf het beginsignaal.

Natuurlijk hoor je dan kreten als ‘we spelen nergens meer om’. Maar bij deze club speel je altijd ergens om. Sowieso moet je elke wedstrijd willen winnen en daar ook alles voor geven. En de lat ligt bij het hoogst haalbare van dat moment. Plek zeven, de eerste acht of in ieder geval het linkerrijtje. Daarom is het zaak om dit duel gauw achter ons te laten. Over twee dagen krijgt het team alweer de kans om zich te revancheren. Dat vereist van de spelers wel een totaal andere mindset dan bij deze vertoning.

Foto’s: Pro Shots

Opstelling en wissels Quick Boys: Paul van der Helm (k) ©, Ivailo Staal (52. Nick Runderkamp), Jan-Willem Kamp, Mohamad Mahmoed (65. Ricky van Haaren), Tommy Bekooij, Darren Maatsen (81. Matthijs Koster), Nigel Ogidi Nwankwo (65. Kees Zwanenburg), Lorenzo van Kleef, Sem van Duijn, Chima Bosman en Levi van Duijn (65. Wouter Vroegindeweij)

Opstelling Kozakken Boys: Van de Meulenhof (k), Keukens, Warmolts, Ramsteijn, Bot, Stout, Lommers, Van Nuland, Hutten, Marijnissen, Achenteh