Column Tim Bloemendaal: "De kracht van het collectief"
“Deze column heb ik geschreven op donderdag, twee dagen voor de wedstrijd tegen Capelle. Ik was er, in alle eerlijkheid, vanuit gegaan dat die wedstrijd gewonnen zou worden. Misschien is door de tik van afgelopen zaterdag (0-2 verlies, red.), de uitdaging in mijn column des te groter.
Deze column wil ik beginnen door te benoemen dat ik trots ben dat ik afgelopen week een contract getekend heb bij Quick Boys. Dat is lang niet voor iedereen weggelegd. De eerste zeven officiële wedstrijden heb ik zelf op het veld ervaren hoe gigantisch het is om voor een club als Quick Boys te spelen. De afgelopen weken zijn voor mij wisselend geweest. Trots op mijn contractverlenging, maar op dit moment geen vaste basisspeler. Als je eenmaal in Quick Boys 1 een basisplaats hebt gehad, wil je niets liever dan blijven staan. Maar dat is niet hetgeen waar ik gedurende deze column over ga schrijven. Maar waar wil ik het dan wel over hebben? Ik wil het nogmaals hebben over de doelstelling: ditmaal met een treffende vergelijking.
Vanaf de start van het seizoen heeft Quick Boys aangegeven dat het doel is om te promoveren naar de Tweede Divisie. Dat is het terrein waar een club, met de historie en het kaliber van Quick Boys, hoort te spelen. Als we de eerste fase van het seizoen bekijken, zijn zowel het spel als de prestaties wisselend. Geen enkele tegenstander in deze competitie wordt gemakkelijk verslagen. Wij zijn duidelijk zoekende naar een ‘constante’ vorm om wedstrijden eenvoudiger over de streep te trekken. Ik zie immers wekelijks dat wij veel kwaliteit hebben; wellicht zelfs het beste team van de competitie! De vraag die wij, als spelersgroep, onszelf moeten stellen is: Hoe hard ben je bereid (met elkaar) te werken om de individuele – en clubdoelstellingen te bereiken? Een passend voorbeeld is volgens mij Atlético Madrid. Het ultieme voorbeeld om de kracht van het collectief te zien. Het Atlético Madrid van het seizoen 2013-2014 moet een voorbeeld zijn voor elke club die ambieert om met elkaar het hoogst haalbare te halen. Het is de club die destijds kampioen werd van Spanje en de finale van de Champions League haalde. De coach (Diego Simeone) die zijn ploeg 90 minuten naar voren schreeuwt, publiek dat de ploeg de hele wedstrijd steunt en spelers die alles geven voor elkaar en de overwinning. Altijd geloven in een goed einde, dat is iets dat je altijd moet doen én uitstralen. Dit geldt voor het team, de technische staf, de supporters en de club.
Dit seizoen heeft aangetoond wat geloven in een goed resultaat kan opleveren. Het mooiste voorbeeld is natuurlijk de thuisoverwinning tegen Harkemase Boys. Hierin zag je de kracht van het collectief, dat altijd bleef geloven in een goed resultaat. Het liet maar weer eens zien waarom juist die twee krachten in een elftal zo belangrijk zijn. En waarom ook niet blijven geloven? De 0-2 was in die wedstrijd zeker niet terecht gezien het spelbeeld (Quick Boys won uiteindelijk met 3-2, red.).
Waarom zouden wij niet het Atlético Madrid van de Derde Divisie kunnen zijn? We hebben een sportpark waar het letterlijk en figuurlijk vaak stormt, publiek dat de tegenstander imponeert, spelers met individuele kwaliteiten die ervoor zorgen dat we een wedstrijd kunnen winnen en een hecht collectief dat wilt vechten tot de laatste seconde van de wedstrijd. Op basis van de huidige stand van de ranglijst lijkt de strijd om de eerste plek misschien verder uit zicht dan we vooraf gewild hadden, maar waarom ook niet blijven geloven? In het kampioensjaar twee jaar geleden is een achterstand van acht(!) punten ook omgebogen naar een fantastisch eindresultaat.
Daarom zeg ik u, laten we de kracht van het collectief verenigen, om er een seizoen van te maken die niet te vergeten is. Voorlopig staan we op een (gedeeld) derde plaats en is er nog alles mogelijk om te promoveren naar de felbegeerde Tweede Divisie. Ik zie u zaterdag weer, waarin we samen zullen moeten afrekenen met DVS’33 Ermelo en waarbij we weer een volgende stap kunnen zetten. Tot zaterdag!”
Tim Bloemendaal
