Moeizame tweede helft doet Quick Boys verdiend verliezen van Barendrecht
Blauwwitten verzuimden voor rust de kansen te benutten en kregen in de tweede helft de rekening gepresenteerd
Opnieuw speelt Quick Boys een moeizame tweede helft met als gevolg een 2 – 0 verlies tegen een sterk spelend Barendrecht. Evenals in de wedstrijden tegen Ter Leede en RVVH zijn de blauwwitten na de rust geen schim meer van het team dat voor de rust wel goed voetbal laat zien. De gebroeders Van Dommelen troeven binnen het kwartier de niet attente verdediging van de blauwwitten af. Na de beide goals wordt door de roodwitten de wedstrijd in het slot gedaan. Quick Boys is geheel niet bij machte om nog in de wedstrijd te komen. Het ontbreekt het elftal aan slimheid, fysiek en voetballend vermogen. Kwaliteiten die absoluut nodig zijn dit seizoen enige kans te hebben om een top 4 klassering te behalen.
Voor de rust, een wedstrijd met twee gezichten
Elke wedstrijd in het seizoen 2009-2010 is een finale, zo ook de wedstrijd tegen BVV Barendrecht. Een wedstrijd met een bijzonder tintje immers het is deze tegenstander die op sportpark “De Bongerd” de blauwwitten in het afgelopen seizoen met een ontluisterende nederlaag naar huis hebben gestuurd. Maar afgelopen seizoen is dit seizoen niet en het is Quick Boys dat op basis van een groeiend vertrouwen in eigen kunnen deze moeilijke uitwedstrijd tegemoet ziet. De technische staf kan vanmiddag niet beschikken over de revaliderende Peter Messemaker en Glen van Dam. Keeper Martijn de Zwart kan, vanwege de huwelijksdag van zijn zus, vandaag het doel niet verdedigen. Keeper Kees Guijt is zijn vervanger. Hendrik van Beelen is tijdens de donderdagavondtraining met een liesblessure afgevallen en hij wordt vervangen door Derek van der Plas. Voor Derek dit seizoen de eerste maal dat hij in de basis start. De opstelling is verder identiek aan die van de afgelopen twee weken. Gezien de pittige bekerwedstrijd die Barendrecht enkele dagen eerder heeft gespeeld, wordt verwacht dat Quick Boys direct het tempo zal bepalen. Het zijn echter de roodwitten die in het eerste kwartier met fysiek voetbal het tempo in de wedstrijd bepalen. Na ruim vijf minuten is het Kees Guijt die met zijn voet een gevaarlijk schot onschadelijk maakt. Na ruim een kwartier komt Quick Boys beter in het spel en wordt Barendrecht regelmatig op eigen helft teruggedrongen. Gedurende de eerste helft zijn de roodwitten nauwelijks gevaarlijk meer. De beste kansen zijn voor Quick Boys en dat geldt zeker voor de kans van Chima Onyeike. Na een kleine vijfentwintig minuten levert Sven Onclin van rechts een voorzet op maat af die Chima toch nog naast weet te koppen. Even later is het Erik Homan die vanaf de rand zestien naast schiet. Quick Boys lijkt de wedstrijd in handen te hebben en met vertrouwen wordt de kleedkamer opgezocht.
Onzichtbaar Quick Boys na de rust
De wedstrijd is na de rust drie minuten oud en het is Alex Van Dommelen die weifelend ingrijpen van zowel Derek van der Plas als Dustin Huisman direct afstraft. Het is 1 – 0, geheel onverwachts maar niet onoverkomenlijk. Waar iedereen verwacht dat Quick Boys het voetbal van voor de rust weer oppakt, is dit geenzins het geval. Duels worden niet meer gewonnen en het is Barendrecht die uitgekookt voetballend het beste van het spel heeft. Na twaalf minuten een schijnbaar ongevaarlijkse situatie waarbij Marciano Kastoredjo de bal rustig op de keeper Kees Guijt denkt terug te spelen. Het is slechts een roller en met Michael van Dommelen in de buurt wordt deze beginnersfout kordaat afgestraft. Hiervoor heeft aanvoerder Robert-Jan in de tweeënvijftigste minuut de eerste gele kaart van de wedstrijd gehad, een kwartier later gevolgd door Sven Onclin. Tien minuten voor tijd ontvangt Erik Homan de derde gele kaart van scheidsrechter Kreté. Opvallend is het feit dat, ondanks het fysieke spel, Barendrecht geen enkele gele kaart krijgt. Opnieuw een bewijs dat slim voetballen een kwaliteit is die in dergelijke wedstrijden bepalend is. Opvallend ook dat de verzorger van de Barendrechters met enige reglmaat moet opdraven. Het oogt niet fraai en het publiek komt voor dergelijke vertragende acties beslist niet naar “De Bongerd”. Maar het maakt wel onderdeel uit van de strijdwijze cq. de manier waarop Barendrecht de 2 – 0 voorsprong heel eenvoudig overeind houdt. Quick Boys wekt op geen enkele manier de indruk dat het bij machte is de aansluitingstreffer te scoren en daarmee de spanning terug te brengen. De roodwitten hoeven niet meer en de blauwwitten kunnen niet meer.
Slechts af en toe verschijnt Quick Boys in de buurt van het strafschopgebied. Slechts enkele corners, zonder een doelrijpe kans te creëren, zijn het resultaat. In balbezit daarentegen is Barendrecht gevaarlijker met name in de directe omschakeling. In “no time” is de bal in de voorste linie, die continue beweegt en aanspeelbaar is. De in de spits teruggekeerde Jeroen van Wetten van Barendrecht wordt nog vervangen door Arjan Human, terwijl bij Quick Boys Jaap van der Plas wordt vervangen door Roel de Vries. Wissels die in de wedstrijd geen enkele wijziging brengen. De wedstrijd is door Barendrecht vakkundig in het slot gedaan en bij Quick Boys is er niemand die de sleutel tot beter spel bij zich draagt. De enige sleutel die men heeft is die van de kleedkamer en deze wordt na bijna drieënnegentig minuten opgezocht. Hoewel het niet bepalend is daar Quick Boys niet de indruk wekt een doelpunt te kunnen maken, is het wel bijzonder dat de scheidsrechter bij de ruim zes minuten durende onderbrekingen, slechts een kleine drie minuten (2.50 min.) heeft bijgeteld.
Alweer een ondermaatse tweede helft waarbij haarscherp duidelijk is geworden dat Quick Boys te kort komt als het gaat om voetballend vermogen, slimheid en (midden)veldbezetting. Een conclusie die hard aankomt maar wel reëel is, zeker gezien de wedstrijd van vandaag. Volgende week zal er tegen de nummer laatst, te weten TOGR, uit een ander voetbalvaatje getapt moeten worden. Maar dat is voor niemand een verrassende conclusie na deze teleurstellende vierde wedstrijd van het nog prille- maar o zo belangrijke seizoen 2009 – 2010.