Quick Boys bindt ook Zwaluwen’30 aan zegekar
Zwaluwen’30 – Quick Boys 2 – 3
In Hoorn deden de blauwwitten goede zaken bij Zwaluwen’30 door deze tegenstander een 2 – 3 nederlaag te bezorgen. Bij de rust leidde Quick Boys met 1 – 2, kort na rust werd de voorsprong verder uitgebouwd. Ondanks een tegentreffer van Zwaluwen’30 kwam de zege niet in gevaar.
Direct na aanvang van de wedstrijd ontspon zich een open wedstrijd waarin beide tegenstanders weinig voor elkaar onderdeden, maar waarbij beide teams geen kansen wisten te creëren. Voor Zwaluwen’30 kwam het gevaar vanaf de flanken van Wouter van den Herik en Rivelino Grauwde. Met hun snelheid zetten zij druk op de blauwwitte defensie.
Al na 20 minuten spelen raakte Gino Lauwers geblesseerd na een tackle van zijn tegenstander. Lauwers kon niet verder spelen, Frank Hillebrandt zou zijn stek op de rechtsbackpositie innemen.
De blauwwitte aanvallers waren onvoldoende scherp om de defensie van Zwaluwen’30 te laten kraken. Pas ruim halverwege de 1e helft werd de eerste doelkans gecreëerd. Toch zou Quick Boys een paar minuten later, tegen de verhouding in, op voorsprong komen. De basis werd gelegd uit een vrije schop waarbij Robin Faber werd bereikt die vervolgens Hendrik van Beelen in stelling bracht. De kopbal van Van Beelen was onhoudbaar voor doelman Stephan Veenboer.
Lang zou Quick Boys niet genieten van die voorsprong. Laconiek verdedigen van Marciano Kastoredjo kostte balbezit waardoor Rivelino Grauwde in balbezit kwam. Grauwde bracht de vrijstaande Niels Joren in stelling die onhoudbaar de bal in het doel plaatste.
In die fase van de wedstrijd moest coach Wilfred van Leeuwen noodgedwongen zijn 2e wissel in de wedstrijd plaatsen. Jaap van Duijn, al niet fit aan de wedstrijd begonnen, kon de wedstrijd niet verder vervolgen. Van Duijn werd vervangen door Jaap van der Plas. Tot de rust zou het wedstrijdbeeld ongewijzigd blijven. Het venijn zat in de staart. Vlak voor rust mocht Quick Boys de 1e hoekschop van de wedstrijd nemen. Uit die hoekschop bereikte Maarten Bak Hendrik van Beelen die Patrick Duarte aanspeelde. Met een omhaal werkte Duarte de bal het doel in. Hoewel niet de meerdere van de tegenstander bleek Quick Boys uitermate efficiënt in het benutten van doelkansen, door uit die weinige kansen 2 keer tot scoren te komen.
Quick Boys kwam goed uit de kleedkamer. Al na 2 minuten spelen liet Patrick Duarte, weer uit een dood spelmoment, de 1 – 3 noteren. De Zwaluwen’30-defensie kon de hoekschop niet vegwerken en verspeelde de bal aan Niels van Duijn die hard op doel uithaalde waar Duarte de bal het laatste tikje meegaf. Niets leek een verdere verhoging van de voorsprong in de weg te staan, maar Quick Boys bleek slordig in de afwerking van de kansen.
Binnen 10 minuten liet Quick Boys Zwaluwen’30 weer in de wedstrijd terugkomen. Weer werd de basis van het tegendoelpunt gelegd door de ruimte die de blauwwitte defensie bood aan de tegenstander. Waar doelman Peter Messemaker eerst nog redding bleek te brengen, bleek Messemaker alsnog kansloos op de inzet van Niels Joren die zijn2e doelpunt van de wedstrijd kon scoren.
Daar zou het bij blijven. Met nog ruim een half uur te spelen plaatste Wilfred van Leeuwen zijn 3e wissel van de wedstrijd. Robert-Jan Ravensbergen maakte na lang blessureleed zijn rentree ten koste van Michael van der Heijden. Die wissel zorgde voor meer stabiliteit in de verdediging.
In een wanhoopsoffensief op jacht naar tenminste een punt bleek de Quick Boys-defensie nu wel solide. Quick Boys mocht het zich kwalijk nemen te weinig te hebben geprofiteerd van de ruimte die nu door Zwaluwen’30 werd geboden. Waar in de 1e helft weinig kansen nodig waren om tot scoren te komen, bleef een verdere verhoging van de score, ondanks de meerdere kansen die werden gecreëerd, verder uit. Hierdoor bleef het doemscenario van de laatst bij Zwaluwen’30 gespeelde wedstrijd toen de thuisploeg ver in de blessuretijd alsnog gelijk kwam lang boven de wedstrijd hangen. Zover kwam het in deze wedstrijd niet waardoor Quick Boys de wedstrijd winnend afsloot.